تمنا زریاب پریانی

از گروه طالبان نمی توان انتطار داشت که خدمت کنند در افغانستان و مردم این کشور. آنها نمی توانند فضای زندگی مسالمت آمیز را در میان مردم خلق نمایند. چون خود شان الگو خوبی برای عملی ساختن آن نیستند. این موضوع از ناتوانی و تجربه کاری شان در سه ماه اخیر کاملاً هویدا شده است. از کار شیوه اخیر معاشات شان نیز مشخص شد که ادعا های این گروه در مورد عادلانه کردن معاشات و تغییر اوضاع کاملاً بی‌ جا و بی اساس بوده است. نتیجه تغییرات اخیر در معاشات، تنها کاهش معاش کارمندان پایین رتبه است. حتی دو هزار افغانی امتیازی که در دوره اشرف غنی احمد زی اضافه شده بود هم از آنان گرفته شد. کاهش معاشات ماموران بلند رتبه که تفاوتی ایجاد نمی‌ کند. برای فردی که در گذشته ۲۰۰ هزار افغانی معاش می‌ گرفت، چه تفاوتی دارد که اکنون ۱۲۰ هزار افغانی معاش بگیرد؟ هیچ! متاسفانه در اداره‌ های اجرایی که افراد بیشترین کار را می‌ کنند، کمترین معاش برای شان اختصاص داده شده است. این ها نمی توانند کار کنند، نه مدیریت و نه حاکمیت. فقط عدالت و برابری را مطلق نابود می کنند. از اوضاع و احوال کار ها و تصامیم شان چنان بر می آید که درد را در همه ای عمر ندیده رهبران این گروه، فقط در مورد مشکلات شنیده باشند. آنهایی که تجربه کرده باشند، قطعاً مشکلات دیگران را در نظر گرفته و بعداً تصمیم می گیرند در مورد آنها.

رهبران طالب که به عنوان حاکمان عادل و حق شناس، همیشه از اسلام و خدا حرف می زنند، مردم گرسنه را می گویند از خدا روزی تانرا بخواهید، خود شان چرا این کار نمی کنند و معاش دوصد هزاری برای خود تعیین می کنند. اگر واقعاً عادل می بودند و انسان، پیش از تعیین معاشات، اول نرخ مواد اولیه را در بازار ها را کم می کردند، بعداً میزان حقوق کار کارمندان و حقوق خود را مشخص می‌ کردند. قیمت مواد اولیه و سوختی در شرایط کنونی سرسام آور است. پول ندارد مردم و چرم می سوزانند برای رفع سردی خانه های شان. نمی دانم کارمندانی که پنج هزار افغانی معاش می گیرند، با آن چی کار کنند. با این مقدار پول، کدام نیاز زنده‌گی ‌‌شان را برآورده سازند. درد گرسنگان آنهایی درک می کنند که گرسنگی کشیده باشند. درد و زجر را آنهایی می شناسند که تجربه کرده باشند نه همه جان انسان به لرزه می افتد از این حماقت و بی پروایی رهبران طالبان. موجودات درنده ای که اندکی در مورد زندگی مردم این کشور فکر نمی کنند و هرآنچه که دل شان خواست دستور دهی می کنند برای مردم ما. گویا همه ای ما برده های این گروه باشیم و یا ما را برای اطاعت از خود خریداری کرده باشند. گروه طا.لبان باید بدانند که مردم افغانستان برده های آنها نیست، بهتر خواهد بود که برخورد انسانی پیشه کنند.

۵ دسامبر ۲۰۲۱