محمد محق

یک سَبَقْ.. یک قرن تکرار الفبای شکست
بی‌مُحابا تاختن تا قلب صحرای شکست

مثل هر شاگرد کودن در دبستان زمان
پای هر درس افتخاری از چلیپای شکست

او سوار موج‌ها شد.. موج جهل و موج خون
غوطه‌ور، آسیمه‌سر، تا قعر دریای شکست

پوزه‌اش را بارها بر خاک‌ها مالیده‌اند
کودک ابله چه داند ننگ و پروای شکست

بر خر لنگش سوار و طعنه‌ها بر اسپ و پیل
حالت امروز او تصویر فردای شکست

جمله در دیدش مقصر، غرب و شرق و کفر و دین،
تا بپوشاند کمی از طول و پهنای شکست

صحنه‌گردان‌ دیگر و او بی‌نوا بازیگری،
همنوا با دیگران، محو تماشای شکست..