اهالی کابل ناتهـ

هروقت تعصب وافراط یک فرقه در مقابل فرقه های دیگر قومی ویا مذهبی ظاهر میشود، این تشویش ونگرانی هم نمایان میگردد که بین فرقه های مختلف جنگ برتری خواهی، نفی کردن دیگران با این پیامد خونریزی بیگناهان را دارد. در وطن وخانۀ مشترک همۀ ما افغانستان بیچاره ومظلوم، زخمی وبیکس، هردم شهید، این تشویش به دفعات نمایان شده است. وقتی روی زشت تعصب و افراط گم شده، دیده ایم که زنده گی برادرانه، همسایه داری نیک، احترام جانشین آن میباشد.
در کمتر از نیم قرن آخری که انواع تعصب وافراط گرایی از زمین این سرزمین برخاست، غم ودرد بسیار آفرید.
یکی از قربانی های این افراط و تعصب، هندوان وسیکهـ های افغانستان عزیزما بوده اند. ازدیدن واقعیت چشم پوشی نکنیم که با شروع آمدن هموطنان جهادی، تعصبی که در دل یکتعداد آنها از گذشته بود، سبب اذیت و رنج های هندوان شد. ولی مقابلۀ بالمثل طوری که در سایر افراط گری ها میان طرفین رخ میدهد، رونما نشد. زیرا هرگز هندوان وسیکهـ های آزار دیده، نه به سوی قهر و تفنگ روی آوردند و نه در فکرآن شدند.

متاسفانه در وقت حکومت اقای حامد کرزی که فکر میشد، قشر درس خوانده وتحصیل دیده میتوانند جلو افراط را بگیرند، این آرزو عملی نشد. شاید همه هموطنان مهربان ما خبر باشند که علاوه بر زنده حتا میت های هندو باوران ومحل آتشسوزی آنها آماج حملات بود. راه خردمندانۀ که در پیش گرفته شد، مراجعه بود به سوی مقامات ریاست جمهوری، شخص رئیس جمهور واز خارج نوشتن نامه برای سفارت خانه ها، دادن انعکاس مطبوعاتی موضوع وجلب توجه نهاد های بشردوست و اهالی قلم. مگر با درد وسوز فشار ها بیشتر شد. تعدادی کشته شدند. تعدادی به خارج رفتند. صد البته با دیدۀ گریان رفتند که این همه جفا وبی توجهی برای نام افغانستان در جهان مضر بود.

بعضی اوقات فکر میشود که شاید حکومت پاکستان ویا سازمان های تروریستی زیر نظر آن هندوباوران افغانستان را اذیت میکند تا "اخ دل" از کشوری که با آن دشمنی دارد بکشد. در حالیکه هندوها وسیکهـ های افغانستان از افغادنستان استند. از قدیم الایام اجداد شان در این خاک بود وهیچ ارتباط سیاسی با هند ندارند.

اما حالا که بازهم وطنداران عزیزما از حقوق بشر، از حقوق زنان، از آزادی های فردی در حکومت اینده به احتمال قوی امارت اسلامی افغانستان گپ میزنند، آرزو داریم، به حال این چند صد خانواده از هزاران انسان درد دیده و زجرکشیده که در کابل و جلال اباد زندگی میکنند، نیز توجه کنند. خواهشی که از طرفداران ازادی ها و حقوق بشری داریم، نباید فراموش کنند که اگردر برابر عقیدۀ چند نفر هم رفتار تعصب آمیز سربزند در آینده ملیونها انسان را هم تهدید میکند.
پس از همه نهادهای انسان دوست و اهالی قلم وکسانی که برای مردم ووطن عزیز فکر میکنند، تمنا میرود که حق زندگی هندوباوران وسیکهـ های را نیز طرف توجه داشته باشند.