سنگ ، این طرفه
جگر گوشه ی کوه
یک زمان
جامه ای بر جاده
فرش راهی ساده
يا که تندیسی بشکوه
گاهی هم ، جای خوش کرده
بروی دل ما؛
آیتِ حزنی انبوه
یک زمان ، زیربنای خانه
زینت یک معبد
هيبت یک مسجد
يا جلالِ یک کاخ
سنگ گاهی دیوار
سنگ گاهی آزار
سنگ گاهی بیداد
شوم و نفرینی
و دهشت بنیاد
آله ی دست
گروهی بیمار
لحظه های سنگ سار...
آرش آذیش
٢١.٠٤.١٠ |