|
ای شناور در روز
آیت ِ داغ تموز
آشنای روشنم
روشنی یادم بده
ای همه جانت فروزان
غصه هایم را بسوزان
آشنای روشنم
روشنی یادم بده
تازه کن باغ ِ صدا را
سبز کن اندیشه ها را
آشنای روشنم
روشنی یادم بده
ای همه فرّ ِ خدایی
جان جان ِ روشنایی
آشنای روشنم
روشنی یادم بده
از تو روشن کهکشانم
از تو آبی آسمانم
آشنای روشنم
روشنی یادم بده
ای نمود ِ زندگانی
تار و پود ِ زندگانی
هست و بود ِ زندگانی
آشنای روشنم
روشنی یادم بده...
آرش آذیش |
