کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 

 

 
 

               شعر د جون ایلیا، ژباړه په پښتو او فارسی: ماری اندړ

    

 
نیا اک رشتہ پیدا کیوں کریں ہم

 


جون ایلیا

نیا اک رشتہ پیدا کیوں کریں ہم
بچھڑنا ہے تو جھگڑا کیوں کریں ہم
خموشی سے ادا ہو رسمِ دوری
کوئی ہنگامہ برپا کیوں کریں ہم
یہ کافی ہے کہ ہم دشمن نہیں ہیں
وفاداری کا دعویٰ کیوں کریں ہم
وفا، اخلاص، قربانی، محبت
اب ان لفظوں کا پیچھا کیوں کریں ہم
سنا دیں عصمتِ مریم کا قصّہ؟
پر اب اس باب کو وا کیوں کریں ہم
زلیخائے عزیزاں بات یہ ہے
بھلا گھاٹے کا سودا کیوں کری ہم
ہماری ہی تمنّا کیوں کرو تم
تمہاری ہی تمنا کیوں کریں ہم
کیا تھا عہد جب لمحوں میں ہم نے
تو ساری عمر ایفا کیوں کریں ہم
اُٹھا کر کیوں نہ پھینکیں ساری چیزیں
فقط کمروں میں ٹہلا کیوں کریں ہم
جو اک نسل فرومایہ کو پہنچے
وہ سرمایہ اکٹھا کیوں کریں ہم
نہیں دُنیا کو جب پروا ہماری
تو پھر دُنیا کی پروا کیوں کریں ہم
برہنہ ہیں سرِبازار تو کیا
بھلا اندھوں سے پردہ کیوں کریں ہم
ہیں باشندے اسی بستی کے ہم بھی
سو خود پر بھی بھروسا کیوں کریں ہم
چبا لیں کیوں نہ خود ہی اپنا ڈھانچہ
تمہیں راتب مہیا کیوں کریں ہم
پڑی رہنے دو انسانوں کی لاشیں
زمیں کا بوجھ ہلکا کیوں کریں ہم
یہ بستی ہے مسلمانوں کی بستی
یہاں کارِ مسیحا کیوں کریں ہم

 

چرا یک رابطه جدید ایجاد می شود؟
اگر مجبور به ترک شدیم چرا باید دعوا کنیم؟
آیین فاصله باید در سکوت انجام شود
چرا باید سر و صدا کنیم؟
همین که دشمن نیستیم کافی است
چرا باید ادعای وفاداری کنیم؟
وفاداری ، اخلاص ، فداکاری ، عشق
چرا حالا باید دنبال این حرف ها برویم؟
داستان عصمت مریم را بگویید؟
اما چرا اکنون باید این فصل را بخوانیم؟
این زلیخا عزیز است
چرا باید با ضرر تجارت کنیم؟
چرا برای ما آرزو می کنی؟
چرا باید برای شما آرزو کنیم؟
وقتی در لحظه بودیم وعده چه بود؟
پس چرا ما باید تمام زندگی خود را صرف کنیم؟
چرا همه چیز را بر نمی دارید و دور نمی ریزید؟
چرا ما فقط در اتاق ها قدم می زنیم؟
نسلی که به فرومایا آمدند
چرا باید آن سرمایه را جمع کنیم؟
نه وقتی دنیا به ما اهمیت می دهد
پس چرا باید به دنیا اهمیت دهیم
بازارها برهنه هستند
چرا باید نابینایان را بپوشانیم؟
ما نیز ساکنان این شهرک هستیم
پس چرا باید به خود اعتماد کنیم؟
چرا ساختار خود را نمی جوید
چرا باید به شما کابوس ببینیم؟
اجساد دو انسان در آنجا خوابیده است
چرا باید بار زمین را سبک کنیم؟
این یک شهرک مسکونی است
چرا ما اینجا برای مسیح کار می کنیم؟

 

ولې نوې اړیکې رامینځته کړئ؟
که چیرې موږ پریږدو نو ولې باید موږ شخړه وکړو؟
د واټن مراسم باید په چوپتیا کې ترسره شي
ولې موږ باید فاسد واوسو؟
دا کافي دی چې موږ دښمنان نه یو
ولې موږ باید د وفادارۍ ادعا وکړو؟
وفاداري ، اخلاص ، قرباني ، مینه
ولې موږ باید دا ټکي اوس تعقیب کړو؟
د مریم عصمت کيسه ووایاست؟
مګر ولې موږ باید اوس دا فصل ولولئ؟
دا ګرانه زلیخا ده
ولې موږ باید په تاوان سوداګري وکړو؟
تاسو ولې زموږ لپاره هیله کوئ؟
ولې موږ باید ستاسو لپاره هیله ولرو؟
کله چې موږ په شیبه کې یو څه ژمنه وه؟
نو ولې موږ باید خپل ټول ژوند تیر کړو؟
ولې نه پورته او هرڅه لرې؟
ولې موږ یوازې د خونو شاوخوا ګرځو؟
یو نسل چې فرومیا ته رسیدلی
ولې موږ باید دا سرمایه لوړه کړو؟
نه کله چې نړۍ زموږ په اړه پاملرنه کوي
بیا ولې موږ باید نړۍ ته پاملرنه وکړو
بازارونه ننگ دي
ولې موږ باید ړوند پوښ کړئ؟
موږ د دې ښار اوسیدونکي هم یو
نو ولې موږ باید پر ځان باور ولرو؟
ولې خپل جوړښت نه ژاړو
ولې موږ باید تاسو ته د شپې خوب درکړو؟
د دوه انسانانو جسدونه هلته پروت دي
ولې موږ باید د ځمکې بار لږ کړو؟
دا د مسلمانانو جوړجاړی دی
ولې موږ دلته د مسیح لپاره کار کوو؟

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل      /۳۸۰۳۷۹          سال هــــــــــــــــفدهم      حوت ۱۳۹۹/۱۴۰۰      هجری  خورشیدی       اول/شانزدهم مارچ  ۲۰۲۱