همه جا حادثه جاریست ، کجا باید رفت
در ودیــــوار اناریــست ، کجا باید رفت

کوچه ، درثانیه از حـافظهء نقشه پریــد
خانه عریان شدوخالیست کجا باید رفت

لکه هایی که به دامان هــــوا چسپیدست
خـــون ِآواز قـنـــاریست کجـا باید رفت

پنجه ام خشک شد و حلقه ز دستم لغزید
دست تــو نیز فراریست کجــا باید رفت

اگر این دود شده پرده به چشــمان خـدا
ناظر فاجعه ها کیست ، کجـا باید رفت

فصل اگرفصل بهاراست چراسوزانست
مزرع و مزرعه خالیست کجا بایدرفت

پنــــجهء بی رمـقی پای مرا می گـــیرد
حاصل ازرفتن من چـیست کجابایدرفت

گر توانی به صدا نیست قلم هست مگر
کار ما غصه نگاریست ، کجاباید رفت

گرچه از مرز تو ، ده مرز دگر دورترم
در دلم عشق تو باقیست ، کجـا باید رفت
. . .
فاجعه از گُل هر صبح کمین کرده به ما
اشک من شـعله جاریست کجا بایدرفت



دهم فبروری ۲۰۱۴