قاشای تو جاده ابریشمه دیده
بامیونِ دل تو دَزمه دَمه دیده
سرخی کومای توره سُرخقول نَدَره
پیش بِیِه تو بودا کمه دیده

پیش چیمای مه نوربندلَه مونی تو
کاکُل خوره که سَربَلَه مونی تو
روز جمعه پیش بودا که مِیِی
وُقی موشی و یَخَگلَه مونی تو

دیده گلی کَشکی خوستِه تو شنوم
زن اول،دوم، هم سه تو شنوم
فکر چار و پنجه از سَر خو بور کو
که حتی ما آجِه نوسِه تو شنوم

قَد تو بریک رقمی تال وریه
چیما سفید پَقَد سُفال وُریه
دل تو ایلگ گوسپندون آغیل
نفریای تو رَمِه مال وریه

الا ای وا بلایم تو کجایی
پیش سلسال میایم تو بیایی
بَغَل خو واز مونوم فرار مونی تو
مُلا شدِه کلو بنده خدایی

خدا کَشکی شنوم روی پاگ دیده
که ناز کنوم روی پُر خاگ دیده
و یا تار و سیزونِ خوب و ماکم
دَزمه بِرسه جوراب چاگ دیده

دل مه موشه توره یک ماخ کنوم ما
بِخیوم کومه توره سُلاخ کنوم ما
مَنِی آغیل اگر قصه کَنی تو
جاغِه تو کَش کده پیراخ کنوم ما

گلثوم زهرا

از دیست غم مرض سِل گرفتوم
یک شُوی بد شَوی بخیل گرفتوم
تا شور موخروم دَ سَر مه غُر میزنه
مَرَم زور دَد دَ سر شی بیل گرفتوم

اَلَی مردوم شُوی مه زن زور نِیَسته
خدا زده قَد ایچکس جُور نِیَسته
بلده یک خنده گک شی دَم مَه بوره
بچی از بدخویی ایچ بور نِیَسته

مریض بودوم دَ خانه کَیده رفتوم
از دیست ظلم از خانه کنده رفتوم
مَنِی آغیل دزمه آبرو نَیِشتی
شینگ چادر خوره پک خیده رفتوم

دَ عید دزمه کالای نَو نمونی
بازم موگی قد مه پیتَو نمونی
زِبونِ اپسونا سر مه دِرازه
تو شوی خوره بچی گوشتَو نمونی

پیش آیه گردونِ کیل بوروم ما
شَندَل بغل اَو دیده جیل بوروم ما
آیه گلی جویای احوال مه شونه
عریضه پیش قاضی دل بوروم ما

آیه موگه بند دل خُلق مه تنگه
کار از تو دایم قد شوی تو جنگه
همو روط که توره بیری کدوم ما
گفتوم ایله کدون شوی ننگه

چوخرا ماتم از مَم قوی نموشه
قد آیه گلی گفتگوی نموشه
سَلِه آته خوره دَ خاک نزی تو
از یکسو شوی مه هم دلجوی نموشه

آیه کلو پیش مه زاری کدی تو
خانه شوی خو موروم راضی کدی تو
گپ آیه گلی که دو نموشه
قد زندگی شوی خو بازی کدی تو


گلثوم زهرا