کابل ناتهـ، Kabulnath
هدا خاموش
سمفونی دلخراشی یست ضربه های یک نواخت ساعت که مرا دور می‌زند وصدای بی کسی ام را درگوشم دنگ دنگ می نوازد دردی از جنس تمام دلتنگی که بیست سال از کودکی ام بزرگ تراند وتلنگر می‌زنند برتنم با سرانگشت ثانیه ها بغضم را به نطفه می‌کشد با طناب های آویخته درگلو... وچیزی مرا تا خودم بالا می کشد از این الکل های که می‌خورم ومی‌زنم ... خود را به همان راهی که باتو می‌رود وبی تو باز می گردد هدا خاموش
بالا
دروازهً کابل
الا
شمارهء مسلسل ۳۲۱ سال چهــــــــــــــــــاردهم میزان ۱۳۹۷ هجری خورشیدی اول اکتوبر ۲۰۱۸
