سی سال پیش همین لحظه ساعت ٧ شام شب نوروز ١٣٦٧ بود. زمستان بدی سپری شده بود. راه های متصل به کابل یا بند بودند یا مورد کمین قرار میگرفتند. آرد و روغن و بوره و باقی مواد خوراکی کم یافت بودند. با آنکه حکومت یک سال پیش برنامه مشی مصالحه ملی را اعلان کرده بود، نشانه یی از آماده گی مخالفان برای صلح دیده نمیشد. مجاهدین برنامه صلح را نیرنگ حکومت داکتر نجیب میخواندند و حاضر نبودند در موجودیت "قشون سرخ" با حکومت مذاکره کنند. امریکایی ها و شوروی ها با وساطت ملل متحد مذاکراتی را بنام مذاکرات ژنیو راه اندازی کرده بودند.

امشب شب نوروز بود. همین لحظه سرویس خبر های پشتو نشر میشد. ظاهرطوطاخیل و نجیبه حیدر خبر میخواندند. از جنگ خوست، قندهار، تخار، هرات... از تلفات راکت هایی که بر کابل پرتاب شده بود. از امیدواری ها برای برنامه مشی مصالحه ملی و پیوستن یک گروه مثلا ٥ نفری مخالفان. تبصره ی بعد از خبر به نقش مخرب آی اس آی و پاکستان در جنگ افغانستان مختص شده بود. به مجاهدین پیام میداد که خود را از چنگ پاکستان رهانیده و به وطن خود بیآیند. مجاهدین حکومت را نوکر شوروی می خواندند و هر نوع مذاکره و مصالحه را در موجودیت نیرو های شوروی در افغانستان رد میکردند. بچه های ١٧ و ١٨ ساله از هر دو طرف به هزار ها تن در جنگ کشته میشدند. خبر های تلویزیون ملی فقط کشته شدن مخالفین را گزارش میداد. ما منتطر بودیم که خبر های جنگ و صلح و مصالحه و راکت و کمین بگذرند. خسته کن بودند. از هفت تا نه شب، تلویزیون مستند جنگ بود.

منتظر ساعت ٩ بودیم. ساعت ٩ نوبت برنامه تماشا بود که شب های نوروز نشر میشد. به یادم نیست ولی در برنامه نوروز ٦٧ شاید اسد بدیع آهنگ "چون گل دلم عاشقم به سویت... عهد کرده شگفته بار بسته" را می خواند. میرمن هما و محبوب الله محبوب و وحید قاسمی آهنگ " بهار آمد پیام آورد مستان را" را می خواندند. حاجی کامران و میمونه غزال نمایش برادر غیرتی را اجرا میکردند. خلاف معمول تلویزیون امشب تا نا وقت نشرات داشت. بعد از برنامه تماشا فستیوال فلم های هنری به مناسبت نوروز بود. شب نوروز حتما فلم های هندی نشر میشد. از نه تا دوازده شب در تلویزیون زنده گی می کردیم...

صبح بعد از نوروز باید به مکتب میرفتیم و قصه های تلخ زمستان را از یکدیگر میشنیدم. کی مرد؛ کی شهید شد؛ کی به پاکستان و یا ایران مهاجر شد؛ برادر کی اسیر شد؛ برادر كى را جلب و احضار برد؛ در خانه کی راکت خورد...

جنگ افغانستان از طولانی ترین و بدرنگ ترین جنگ های تاریخ معاصر دنیا است. مگر پایانش نزدیک باشد...