باآنکه بی احترامی و پامال نمودن حقوق زن بطور عموم وخاصتاً در جا معهُ عقب نگه داشتهُ ما یک واقیعت غم انگیز ودرد آور است ، اما :
اگر طوطی از قفس ً آزاد شد و مردا ن روشنفکر و مبارز با ایشان هم سنگر شوند، طوریکه تاریخ وجریانات فعلی شاهد مبارزات پر شهامت زنان جهان ومادران و خواهرن افغان میباشد، ایشان در سرکوبی کاخ ستمگران ماند گارند.
یک مثال کوچک ازچهار مادر که شما شاهد حال بودید. :
هشتم ماه مارچ، روز زن را برای همهُ بانوان جهان مخصوصا برای این چهار مادرگرانقدر ومبارزافغان صمیمانه درود و تبریک تقدیم نموده وبرای آنان که از جمع این مادرن بزرگوار در قید زندگی هستند صحت کامل وعمر طویل آرومندیم و برای آنان که این دار فانی را وداع نموده وبه اصل پیوند نموده اند و درآنجمله مادر بزگوار من نیز شامل است ، روح شان شاد خواهانیم.
این چهار مادرگرانقدر به نماینده گی از صد ها هزارمادران که درراه آزدی و دفاع خاک خویش از چنگال پر خون روسیه شوروی وغلامان وطنفروش شان مربوطین خلق وپرچم ، پدران، برادران، شوهران وپسران خویش را از دست داده بودند، در ایام اقامت سه روزه ای برجنف درآلمان سال ۱۹۸۲، با شغال کلیسای روسی واعتصاب غذائی سه روزه خویش آلمان را به لرزه در آوده وبه جهانیان بیان داشتند که زن افغان در جریان مبارزات آزادیبخش هم سنگر مردان بوده اند.
من این روز را به تمام زنان جهان وبالخصوص بانوان مبارزکه تا هنوزدر قید زندگی اند تبرک گفته و مؤفقیت هر چه بیشتر ایشان را در راه آزادی خواهی وحق طلبی خواهانم وبرای آن بانوان که دراین راه این جهان را داع گفته اند روح شاد ویاد شان ماندگار باد

دانشمند محترم جناب نکته دان صاحب این خاطر ماندگار را چنین یاد دهانی مینمایند:

خاطره ی از چهار مادرانی که با یک حرکت خود جوش شان ، تمام معادلات سیاسی کل جهان را به هم زد آنروز برای هیچ کس قابل باور نبود واما هرچه زمان میگذرد به عظمت وابعاد شگرف ! حرکت این مادران بیشتر آشنا می شویم
هرچند دراین ارتباط ، حرف و دعوای شرف بسیار است ، اما داستان مختصر ، موجز و مفید آن از این قرار است .
 

به تاریخ 24.11.1981 درشهر هامبورگ ، چهارنفر ازمادران افغان ، یکی والده ی محترم دیپلوم جیوفزیک,استاد عبدالرحمن نجفی مسول موسسه ی خیریه ی کوفا وهمچنان والده ی محترمه شاکره نادی مسول انجمن وحدت اسلامی با دو تن ازمادران دیگرافغان ، اولین بار درتاریخ افغانستان ، بااشغال و اعتصاب غذایی سه روزه در کلیسای ارتودکس روسیه به خاطر اشغا ل افغانستان توسط ارتش سرخ شوروی سابق بزرگترین ریسک را حاضر شدند به جان خود بخرند . این همان سه روزی بود که لیونید برژنیف برای سه روز به المان سفر کرده بود ، تا با مقامات کشور آلمان ومخصوصا" شهر هامنورگ درمسایل مختلف مذاکره و از آن جمله که دولت آلمان وکشورهای اروپایی ، ازاینکه دولت دست نشانده ی اورا درافغانستان به رسمیت شناخته اند اظهار سپاس و تشکری کند .
از سوی دیگر طی این سه روز ، گزارشهای این حرکت مخاصانه ی این مادران افغان ، توسط اخبار های معتبروتیلویزیون هامنورگ و آلمان ، فضای مطبوعات سراسر جهان را اشغال کرده بود ، افغانهای مقیم هامبورگ که در ابتدا ازاین اعتصاب مخفیانه وپر شهامت مادران مطلع نبودند(گردانندگان. محترم استاد عبدالرحمن نجفی و محترم شاد روان صوفی زاده) ، روی یک وحدت هم آهنگی , برای استقبال از حرکت این مادران ، در روز سوم اعتصاب غذا ، راهپیمایی عظیمی را در شهر هامبورگ براه انداختند . وراهپیمانا ن مسیرنهایی تظاهرات را درکلیسای که مادران افغان اعتصاب غذایی داشتند به پایان بردند .
ودرحالیکه برسر هرکدام ازمادران قرآن ها را گرفته بودند با تشریفات خاص مانند عروس آنها را از کلیسا بیرون برده درمیان موج تظاهر کننده گانی که با زبا ن برشوروی نفرین میگفتند وبا چشمان شان اشک  میباریدند از این قهرمانان ملی وشیر زنان ومادران فداکارپزیرایی کردند . فردای آنروز بود که خون رگهای غیرت افغانهای مقیم نیویوک به جوش آمده با همآهنگی همد یگر درمقابل سازمان ملل متحد به بست نشسته دومسایل را مطرح کردند یکی خروج بی قید وشرط قوای روسها از افغانستان ودوم اینکه سلزمان ملل ، رسمیت ومشروعیت بین المللی دولت کابل را منتفی اعلام کند و دیدیم که چگونه افغانستان در محراق توجه جهانیان قرار گرفته ودر یک وفاق بین المللی مشروعیت حقوقی دولت کابل زیر سوال رفت و تمام معادلات سیاسی جهان در آن وقت بهم خورد .

سر انجام افغانستان از اشغال ارتش سرخ آزاد شد.
نکته دان.