"شماری از سربازان در ولايت غور می گويند:

 زيادتر از دوماه ميشود که با دسترخوان خالی و شكم های تقريبأ خالی با برادران كرزي، راكتيار وغني، ميجنگيم.

این عساکربرای اينكه زنده بمانند مجبوراستند همه روزه از باشندگان محل نان گدايی كنند. 
حال شما فكر كنيد كه مصارف دو ماه راكتيار بيست ميليون ميشود و سرباز بیچارۀ ما، نان خوردن ندارد.

  آخرچرا؟

تاچوقت، این دربدری؟

فساد مالی، اداری، قضایی، نظامی و . . . در افغانستان، کارکرد نظام فاسد را در هریکی از زمینه های مشخص، به نمایش میگذارد. هرگاه درمحفل و نشستی سخن از مفاسد در افغانستان مطرح میشود، شرکت کننده گان با توجه به حوزۀ کار خویش، از بیدادگری فساد و فساد پیشه ها مدارکی را ارائه میکنند و می نالند. حضور اذیت بار همین فساد است که حامیان و همکاران دولت افغانستان نیز بر آن مهر تائید زده و حتا بارها مبارزه با آن را پیشرط ادامۀ کمک های خویش نامیده اند. گاهگاهی هم پدران فساد کنونی، مانند محمد اشرف غنی که پس از انتقال حامدکرزی، مسؤول سمت وسو دادن و مصرف پولهای کمکی بود، سخن از فساد گفته اند. شخصی را درنظر آوریم که ادامۀ کار در وظیفۀ نخستین را با گرفتن وزارت مالیه تداوم بخشید. اکنون هم محافظ فساد پیشه گان است.
میدانیم که فساد در افغانستان همچنان بیداد گر است و به ویژه مردم رنجدیده را بیش از پیش می آزارد.
یکی از مظاهر آن که در هفتۀ پسین چهره نمود و بازتاب مطبوعاتی بیشتر داشت، نرسیدن اندک مواد غذایی برای عساکر ونیروهای امنیتی کشور است. با آنکه سالهاست که با انتشار صدا ها وتصویرهای مستند، این شکایت از بیدادگری ها بلند است، اما مانند موارد مشابه، سران فساد زایی و دارندۀ قدرت بر آن پرده کشیده اند. این بار "معین ارشد وزارت داخله" وقتی از آن یادآوری نمود که فغانها از غور بلندتر شد و فریادهای داد خواهی در قندوز همنوای آن گردید. "معین ارشد" در تائید آن پرداخت. شایان یادآوی است که تائید زشتی ها وکجروی ها در بسا کشورهای جهان، مواردی موضوع مهم است. زیرا موازی با آن سعی درجهت یافتن ریشه ها و شناسایی عوامل کجرفتاری، قانون شکنی و یا خیانت های بزرگتر حضور می یابد. مسؤولین طرف بازپرس ومحاکمه قرار میگیرند و برای حلوگیری از آن رهنمود های تازه داده می شود. همچنان افراد دیگری مؤظف به گرفتن مسؤولیت در آن حوزه از فعالیت های می شوند.
اما در افغانستان، تائید زشتی ها وپلشتی های وجفا های مختلف حکومتی، خواستگاه های دیگری دارد:
- مواردی حکومتی ها چنان زیر فشار قرار میگیرند، که راه وچارۀ دیگری ندارند، جز اینکه آنرا تائید کنند. در واقع دفع الوقت میکنند.
- مسؤولین شناخته شده که در یکی از حلقه های دستگاه مافیایی بستگی دارد، مقام وپست دیگری ویا مهمتر از پست قبلی را به دست می آورد.
- از محکمه و جزای فساد پیشه وخائن خبری نمیشود
- بعضی موارد، معرفی اشخاص ناشی از حضور اختلافات قومی و سمتی ویا مذهبی است.
- معرفی کسانی را جدی میگیرند که ممتقد دولتی ها بوده و مشخصا بر سیاست های جفا آمیز حکومت به صورت جدی ومؤثر انگشت انتقاد نهاده اند. وقتی چند ماه پیش از مهندس صاحب نظرمرادى وچند تن دیگر خبری انتشار یافت، موضوع روشن بود که توطئۀ در کار است.
- تعدادی از نازپرورده گان در افغانستان انحصار قدرت را دارند . در فسادزایی و چپاولهای مختلف نیز همین نازپرورده ها سهیم استند. پس اگر ادعای مبتارزه با فساد به سامان نمی نشیند، معلوم است که پدران فساد، آنانی که بالشت زرحرام در زیر سر دارند، با خود و میراثخواران خویش مبارزه نمی کنند.
یک ویژه گی نازپرورده های خوی وعاد ت کرده با داشتن قدرت، این است که هیچ حاضر نیستند با گروه انسانکش طالبان مبارزه کنند. افراد این گروه در همان سطحی که فساد آور و فساد آلود استند، همواره ودر هرجایی که دست شان رسید ه است، فعالیت های تروریستی را تقویه نموده اند.
با این گفته ها میرسیم به این نتیجه گیری که:
- اگرطالبان وداعشی ها(دولت اسلامی) و سایر گروه های تروریستی انسان می کشند، فرزندان بینوایان را که برای به دست آوردن لقمه نانی به سوی وزارت دفاع وداخله شتافته اند، میکشند؛ فساد پیشه گان همدل با آنها، تنها با فرستادن سلاح ونشان دادن محل نیروهای امنیتی ونظامی به تروریست ها بسنده نمی نمایند، بلکه برای آنها معاش نمیدهند. در فرستادن مواد غذایی کار شکنی میکنند. حتا همه را می دزدند.
از این راه نیز انسانکشی طالبان و غیره تروریست ها را تکمیل میکنند.