نه شبحی که

با سایه آمیخته

نه صدایی

موذی

از یک هیچ ِ پنهان

نه چهره های غریب بر سقف

این که می ترساندم

بهتانی ست

بنام همراه و همسوی

تهمتی

که وارد است

دروغی

که واقعیت دارد

دیدنش

می لرزاندم

بودنش

می ترساندم
و

آرام آرام

تهی ام می کند

از خویشتن ِِِ خویشم...