ده سال پیش نامه ی از جناب محمد حسن ناظری از کابل دریافتم که در نظر دارد فیلم مستندی بر پیشیه‌ی زیست و تاریخ هندوان و سیکهـ های افغانستان بسازد. مواد و کتابی که در مورد نوشته ام در اختیار اش گذاشتم و زمانیکه راهی کشور هندوستان شد برای جناب جگموهن دهون، ژورنالیست آزاد پیام فرستاد تا جناب ناظری را در گستره همگام و همدل باشد تا آرزوی اش به قیام برسد.

پس از تلاش های زیاد و طاقت‌فرسا سرانجام مستند «لاله هندو» ساخته شد و در فیستوال کشور سویدن در سال ۲۰۱۲ به نمایش آمد. دریغا مرا نصیب دیدار فیلم و دایرکتر اش نبود. بی بی سی فارسی از کار وی ستایش کرد.

ولی در هفته پسین ماه سپتمبر سال روان عیسایی، از جناب ناظری که اکنون همچو من پناهنده است خواهش کردم که به نیایشگاه ی آسه مایی شهر فرانکفورت تشریف بیاورند و این تخلیق هنری شان را به نمایش بگذارند که بدون کدام تکلف و تعارف با جبین‌گشاده پذیرفت و جناب دیپلوم انجینر جگن ناتهـ گردیزی رییس اتحادیه فرهنگی هندوان ایالت هسسن آماده‌گی لازم را به دوش گرفت و نمایش فیلم را به آگاهی اعضای اتحادیه رساند.
در مورد محتوا و درون‌مایه و پیام «لاله هندو» در یک فرصت دیگر خواهم نوشت ولی از همت والای جناب ناظری بار بار و شاید هم صد بار حرف خواهم زد. زیرا در شرایط ‌ی که افغانستان در سه دهه اخیر درگیر تعصبات قومی، زبانی، قبیله‌ایی و مذهبی است فردی غیر هندو، این چالش را می پذیرد و در مورد اقلیت هندوان و سیکهـ های افغانستان می پردازد کار است سترگ و همتی است والا.
در افغانستان ما همواره چنین بوده است که باید درد، مسایل و دشواری های یک بخش اجتماع را باید یکی از افراد همان بخش بپردازد تا دیگری. به بیان دیگر باید مسایل هندوان و سیکهـ های افغانستان را باید یک هندو یا سیکهـ بازتاب بدهد نه کسی دیگر. چنانکه در سیزده سال نشرات کابل ناتهــ شماری خیلی ها اندکی نویسنده ها در مورد هندوان و سیکهـ ها نوشته اند نه همه و نه بیشتر از شماری انگشتان دست مان.
کار هنری جناب ناظری ستودنی است از این رو از نام شورای سراسری هندوان و سیکهـ های افغانستان و از نام اتحادیه ی فرهنگی آسه مایی هندوان افغان ایالت هسسن از همت والای جناب ناظری صمیمانه سپاسگزارم و از همدلی و زحمت شان نهایت ممنون می باشیم و پیروزی های مزید برای شان آرزو دارم.
 

آقای گردیزی از با تقدیم دسته گلی از زحمات جناب ناظری قدردانی کرد