"رئیس‌جمهوری آمریکا تاکید کرد که دولت افغانستان برای آوردن امنیت با دشمنی می‌جنگد که آمریکا را نیز تهدید می‌کند. او گفت هر اندازه‌ای که نیروهای دولتی افغانستان قوی‌تر شوند، به همان اندازه به آمریکا کمتر نیاز خواهد بود تا کاری انجام دهد."

بسیاری انتظار داشتند بدانند که دونالد ترامپ رئیس جمهورامریکا، سرانجام پیرامون اوضاع افغانستان به چه تصامیمی رسیده است. طی شانزده سال مرگ ده ها هزار هموطن ما و حدود 2400 امریکایی، همچنان مرگ تعدادی از عساکرسایر کشورها و نبود دستاورد، شاید زمینه های انتظار تغییرخط مشی را ایجاد نموده بود. اما هنگامی که رئیس جمهورترامپ برخی مواضع را اعلام داشت، یک بار دیگر بر این برداشت صحه نهاد که ایالت متحدۀ امریکا بر تداوم سیاست پیشینه تکیه نموده است. هر چند برخی از ناظران ، آن بخش از سخنان وی را که پاکستان را مخاطب قرار داده و از عدم همکای حکومت این کشور در مبارزه با تروریست ها جدی تر شکایت نموده است، جدی ومتفاوت با پیشینه ها ارزیابی نمودند، اما شایان یادآوری است که در گذشته نیز حلقاتی در امریکا از سیاست های پاکستان در پیوند با مساعد نمودن زمینه های رشد تروریسم، ابراز نارضایتی نموده بودند.
تغییر رفتار امریکا در برابر پاکستان زمانی میتواند پذیرفته شود که موارد مشخص آن تبارز بیابد.
اما آنچه در رابطه با رشد تروریسم وفقدان دستاورد ها در مبارزه با آن باید دقیقتر دیده شود این است که پاکستان در پرورش و تجهیز طالبان سهم دارد. اما نقش پاکستان که بد خواه افغانستان است، در میزان با عوامل داخلی در درون افغانستان برای رشد وتقویۀ تروریسم، دارندۀ اهمیت درجه دوم است.
در افغانستان، فریاد عناصر آزاد اندیش، تحلیل گران واقع بین ومطلع، آسیب دیده گان تروریسم، همه وهمه حاکی اند که حکومت حامد کرزی و حکومت کنونی در رشد وتقویۀ تروریسم، سهم ونقش تعیین کننده داشته اند.
سالیان متمادی اسناد ومدارک وفریاد شاهدان عینی بیشمار همه جای را فرا گرفته است که شبکه های قوی، اختیار دار در حکومت ونیروهای امنیتی ونظامی آن، آگاهانه ومطابق برنامه های تعیین شده، به تقویۀ تروریست ها وبه ویژه طالبان پرداخته، بی امنیتی را گسترش داده اند.
پس این برداشت درست نیست که" دولت افغانستان برای آوردن امنیت با دشمنی می‌جنگد که آمریکا را نیز تهدید می‌کند."
حکومت افغانستان و شبکه های دوست با تروریست ها نه برای تأمین امنیت جنگیده اند و نه بر ضد طالبان تروریست.
حکومتی که بر نامۀ ضد تروریستی ندارد وبرخلاف در عمل افراد مظلوم نظامی وامنیتی را گوشت دهن توپ طالبان نموده است، حکومتی که والی ها و قوماندانهای دوست طالبان را بر مردم تحمیل میکند وآنها هم جاده صاف کن تروریست ها استند، چگونه با تروریست ها جنگیده است.
با توجه به این مسألۀ محوری، سایر نکات موجود در مواضع رئیس جمهور امریکا نیز در هیچ صورتی برای افغانستان وحتا عساکر بیگناه امریکا مفید نیست.
اوضاع تا زمانی به این منوال ادامه می یابد که مردم افغانستان گزینۀ سالم وبرخاسته از منافع خودمردم را دارا شوند .