« وقت است که بر بی کسی ِ عشق بگرییم »
                                                                   بیدل
 

این توفان آتشناک

از کوره ی چه کینه ای

تنوره کرده

که جانور و نبات و جماد

نمی شناسد

این سیل بی ملاحظه

از انهدام چه بندی

طاغی شده

که هستی می روبد

که عشق درو میکند

این مهندسان وجدان

از کجای تاریخِ مرده

به امروز پرتاب شده اند

که با زبانی چنین ابتر

ایمان اماله میکنند


نگران عشقم !!