به نظر می‌آید طولانی ترین جنگِ امریکا به این زودی ها به پایان نخواهد رسید. شانزده سال گذشت. حدود ۲۴۰۰ تن از نیروهای امریکایی جان خود را از دست دادند. بیشتر از ۷۰۰ بیلیون دالر مصرف شد اما هنوز موفقیت، دست نیافتی به نظر می‌رسد. چون امکان برنده شدن وجود ندارد حالاها هدف امریکا نباختن شده وبس.

طالبان در حدود نصف ولسوالی های کشور حضور دارند و حملات این گروه پیوسته بر کابل و مراکز ولایات انجام می‌شود. حذف نیروهای نوخاسته ای وابسته به دولت اسلامی در قسمت‌های کوهستانی شرق افغانستان دشوارتر از آنچه پیشبینی شده بود از آب درآمد. شهرتِ ماموریت امریکا در این کشور به دلیل طولانی شدن جنگ، دچار بدبینی شده است. مردم ملکی و نیروهای امنیتی افغانستان به صورت روز افزون تلف می‌شوند. سال گذشته، بیشتر از ۶۰۰ فرد ملکی توسط نیروهای ناتو یا نیروهای طرفدار دولت کشته شده بود. تلفات  نیروهای امنیتی افغانستان در سال ۲۰۱۶، ۳۵٪ افزایش یافته است. براساس آمار ادارۀ بازرسی عمومی امریکا (سیگار) ۶۸۰۰ پولیس و سرباز در این سال کشته شده است. 

جنگ دوامدار و نبود فرصت های شغلی سبب شده است که هزاران جوان این کشور یا از کشور فرار کنند و یا هم جذب نیروهای جنگی شوند. نارضایتی از حکومت و رقابت های قومی امکان به بحران بردن کشور را فراهم آورده است. قدرت های منطقوی مانند  ایران، پاکستان و روسیه در استراتیژی های منفعت محور خود در این کشور پیشرفت قابل توجهی نموده اند که غالبا این پیشرفت ها اهداف امریکا را در این کشور صدمه رسانیده است.

وزیر دفاع امریکا آقای جیمز متیس و دگر جنرال مک ماستر مشاور امنیتی رییس جمهور ترامپ، رهبری گروه بررسی کنندۀ پالیسی امریکا در افغانستان را در قصر سفید به عهده دارند. ایالات متحدۀ امریکا همین اکنون حدود ۸۸-- نیروی نظامی در افغانستان دارد که این تعداد نیرو، به مراتب کمتر از ۱۰۰۰۰۰ نیروی نظامی امریکا در این کشور درسال  ۲۰۱۱ می‌باشد. پالیسی امریکا در افغانستان، به یکی از موضوعات بسیار شکننده وجنجال  بر انگیزِ ادارۀ رییس جمهور ترامپ تبدیل شده است. مخصوصا از این رهگذر که رییس جمهور ترامپ نمی‌تواند افزایش نیروهای نسبتا کمتر را یکجا با تعهد جنگ در درازمدت بپذیرد. درحالیکه با وضعیت موجود جنگ اکثر شهروندان امریکا تعجب می‌کنند که چرا اصلا امریکا تا کنون در افغانستان باقی مانده است.

با توجه به آنچه گذشت یک رسانۀ داخلی این کشور این پرسش که اگر امریکا کاملا از افغانستان دست بکشد چه اتفاقی خواهد افتاد را از افراد مختلف در این کشور پرسیده است. از سخنگوی طالبان تا تحلیلگران سیاسی و رانندگان تکسی به این پرسش پاسخ داده اند.

افسر نیروی دریای، ویلیام سلوین، سخنگوی نیروهای نظامی امریکا در افغانستان

اگر امریکا و ناتو قرار شود افغانستان را ترک کنند، خلایی ایجاد خواهد شد که 20 سازمان  تند روِ تروریستی مستقر در منطقه، از آن بهره خواهند برد. امکان تمرکز گروه‌های تروریستی در این منطقه بیشتر از هر منطقه‌ی دیگر جهان است. گروه‌های متذکره هم به دنبال اخلال امنیت در افغانستان اند و هم از این بستر برای طرح و اجرای حملات علیه امریکا و غرب استفاده خواهند کرد. گروه‌های تروریستی متذکره، حاکمیت مشروع افغانستان که برای آوردن صلح و ثبات متعهد است را نیز مختل خواهند کرد.

ذیبح الله مجاهد، سخنگوی طالبان

این کار، سبب نجات افغانستان و امریکا خواهد شد، اگر امریکای ها از افغانستان بیرون شوند و به اِشغال افغانستان نقطۀ پایان بگذارند از اتلاف  بیشترِ نیروی انسانی و سرمایه ای مادی خود جلوگیری خواهند کرد و به این ترتیب زمینه برای پایان یافتن طولانی ترین جنگِ امریکا در تاریخ  مساعد خواهد شد و خروج امریکا می تواند جلو زوال جایگاه امریکا در سطح جهان را بگیرد

. در طرف دیگر خروج امریکا می تواند به نفع ما افغانها نیز باشد. جنگ ختم خواهد شد، افغانها متحد خواهند شد و یک سیستم اسلامی سالم را ایجاد خواهند کرد. به این ترتیب اگر اِشغال امریکا به پایان برسد مشکلات میان دو ملت نیز به پایان خواهد رسید.

داوود مرادیان، رییس مطالعات استراتیژیک افغانستان

خروج امریکا منتج به تقسیم افغانستان به ساحات مختلف خواهد شد که می توان آنرا به تقسیم سومالی به سومالی لند و پانت لند تشبیه کرد. مناطق پشتون نشین به بخش های مختلف مرکزی، جنوبی، شرقی و شمالی تقسیم خواهد شد. در این سناریو، پاکستان عمق استراتیژیک خود را با ایجاد وزیرستان بزرگ احیا خواهد کرد که متشکل از مناطق مرزی میان افغانستان و پاکستان است وعمدتا شامل مناطق پشتون نشین می باشد. روسیه اقتدار خود را بر دولت‌های آسیای میانه بیشتر تحکیم خواهد کرد. اگر بازی گران افغانستانی و منطقوی در مدیریت این سناریو ناموفق عمل کنند، مناطق پشتون نشین به یک خلافت پشتونی، سنی، اسلامگرا تبدیل خواهد شد که ممکن است از آنجا حملات به غرب طراحی شود.

هاشمی نژاد، تحلیل‌گر سیاسی، نویسنده و پژوهشگر

افغانستان به صورت کامل متکی به کمک‌های خارجی است. اگر ایالات متحدۀ امریکا از این کشور بیرون شود، دولتِ این کشور دچارِ شکست خواهد شد و تنش‌های سیاسی و نظامی داخلی، تمام دستآوردهای پس از ۲۰۰۱ این کشور را ازبین خواهد بُرد.

حمیدالله توخی، یقانون‎گزاری از زابل، ولایت نا آرامی در جنوب افغانستان

موجودیت نیروهای نظامی امریکا در افغانستان، برای این کشور دشمنی تمام کشورهای منطقه به شمول روسیه، ایران، پاکستان و کشورهای آسیای مرکزی را به ارمغان آورده است که همه این کشورها طالبان را حمایت می‌کنند.

ما نمی‌خواهیم که ایالات متحدۀ امریکا برای همیشه درافغانستان باقی بماند و به دفاع از ما بپردازد اما باید امریکا افغانستان را به صورت مسوولانه ترک کند، و بیرون شدن این کشور سبب ایجاد نتایج نامطلوب برای هردو طرف، نشود. بیرون شدن و یا ترک کامل افغانستان به معنای یک شکست صد درصدی ایالات متحده نه تنها در افغانستان بل در سطح جهان خواهد بود. امریکا مجبور خواهد شد که ماموریت‌های نظامی خود را در سراسر جهان پایان بدهد که در واقع شکستی شبیه شکست اتحاد جماهیر روسیه را برایش به ارمغان خواهد آورد. خروج روسیه آنزمان از افغانستان، سبب تجزیه و متلاشی شدن آن کشور در سطح جهان شد. پوتین رهبر قدرتمندی بود و توانست روسیه ای را که از شوروی به میراث گرفته بود روی پای خود ایستاد کند. اما در مقایسه با پوتین، ترامپ این توانایی را ندارد. اگر او[ترامپ] بخواهد که از افغانستان بیرون شود، این کار به معنای پایان اقتدار امریکا در جهان خواهد بود.

احمدشاهِ ۵۷ ساله ، راننده تکسی،

اگر ترامپ نیروهای امریکای را از افغانستان بیرون کند، احتمال دارد سناریوی یک جنگ بزرگ بین رهبران جناح های مختلف که از طرف همسایه‌های افغانستان حمایت می‌شوند، شروع شود. آن وضعیت هم برای افغانستان و هم برای امریکا فاجعه بار خواهد بود. ترک گفتن بدون کامیابی به معنای شکست است و این کار جایگاه امریکا را در جهان خراب خواهد کرد.