پس از آنکه خانم انارکلی هنریار، جناب راول سنگهـ و جناب ایشورداس از مسؤولان انجمن های

خانم انارکلی هنریار
سکهـ وهندوباوران کشور، به اطلاع رسانیدند که به پاس

جناب راول سنگــهـ
احترام به قربانیان روز های پسین وبه ویژه رویداد غمبار شفاخانۀ چهار صد بستر، جشن هولی را در

سال جاری تجلیل نمی کنند؛ نگارنده این اطلاعیه را با کوتاه یادداشتی به نشر سپردم:
جشن هولی Holi Festival برگزار نمی شود

" سخنگویان هموطنان هندو وسکهـ در داخل وخارج کشور، طی اطلاعیه هایی خبر دادند که متأثر از ترور های روز های پسین، جشن هولی را تجلیل نمی کنند. جشن هولی هر سال در شروع فصل بهار با شادی وپایکوبی برگزار می شود.

در حالی که این اقدام آنها، از سرچشمۀ همبستگی و همدردی با قربانیان دهشت افگنان حاکی است، فراموش ما نمی شود که روز تا روز، فشار توان سوز و دشواری های بسیار اذیت بار دامنگیر هندوها وسکهـ های کشور ما شده است.
هموطنان، پیام های انسانی، همدردی و انصراف از جشن خوشی آنها را دریابیم و به اندوهی نیز بیندیشیم که بر این این بخش از مردم عزیز کشورما سایه افگنده است."
نگاهی به تبصره های برخی خواننده گان نشان مان میدهد که احترام واحساس عالی انسانی خویش را برای هندوها وسکهـ های کشور ابراز داشته اند. اما یک تن از عزیران و دوست گرانقدر من(جناب ویس سرور) افزون بر ابراز چنان احساس، آرزو منــدی خویش را برای تجلیل این جشن مطرح نموده است. در یادداشت وی می خوانیم:
ویس سرور
"به نظر من تجلیل از جشن های تاریخی و کهن نباید متوقف گردد.هدف تروریسم همان است که خوشی های مردم سرزمین باستانی ما را به باد فنا دهد. پس چرا بگذاریم آنها همه هموطنان ما را در غم نشانند.
تجلیل از جشن هولی و جشن نوروز... برای زنده نگهداشتن یک فرهنگ است .
احساس هموطنان اهل هنود را ارج میگذارم، ولی این جشنواره به نوعی باید تجلیل شود
درود"
پس از مطالعۀ این یادآوری وپیشنهاد، صحبت های هم با بعضی دوستان پیرامون این موضوع مطرح شد. فشردۀ نتایج صحبت ها این بود که:
سکهـ ها وهندوباوران کشور، دشوارترین روزگار را سپری میکنند. چنین همنوایی از جانب آنها سزاوار احترام بسیار است. باید زمینۀ دیگری را هم فراهم بیاورد که با ایشان همدردی نمائیم. فریاد دادخواهانۀ آنها را در پهلوی دادخواهی ها وعدالت جویی های دیگر، همراهی نمائیم.
و در پیوند با جشن هولی همه به این نظر بودند که روزها پیهم فشارناشی از تعصب وتبعیض را لمس میکنند. نباید این روز را که با خوشی همراه است از دست بدهند. ومن در چنین لحظه از صحبت ها، همواره به یاد آن پیرمرد خونین دل خراسانی که چنگ دردست د اشت، می افتم که پس از خونریزی های مدهش سپاه تحت رهبری قتیبه گفته بود:
با این همه اندوه
در خانۀ دل
اندکی شادی باید
که گاه نو روز است.
آرزومند هستم انجمن های هندو باوران کشور ما در داخل وخارج، به این موضوع توجه نمایند که همدردی شما حکایتگر احساس ور فتار بسیار عالی وانسانی است، اما جشن هولی را آنگونه که جناب ویس سرور مطرح نموده است، برگزار نمائید.
آری، این یک لب خنده را از دست ندهید.