آبی هر آن چه که باشد
آبی به هر کجا
از آب ها گرفته
تا آسمان آبیِ بی پهنا
یا پارچه ای آبی
پیروزه ای
دریاچه ای آبی
گلدسته ای
بلوری آبی
دايم نماد تو
پیوسته یاد تو
وقتی دو تا پرنده
آسمان را
پر و بال می دهند
و تکه گکِ ابر ظریفی، آبیِ یكسر اش را
تشعیر می کند
آبی ترین دقایق بودن را با تو
تصوير مى كند
شب ها که غیبت آبی ها
ره می دهند به بی خوابی ها
به تو می اندیشم
به آبی ترینِ آیتِ آبی ها...
آرش آذیش
|