آرش آذیش

با شکوهِ اعتماد و اعتیاد

و بیمه ی دل و روان من

به چشم های مهربان تو

نیاز من به عطر گفته های تو

حلاوت زبان تو

سخاوتِ دهان تو

و تشنگیی بی نهایتم به تو

که میوه ی کرشمه ای که چشمه ای

و حس خوب شهروند بودنم

به گوشه ای انوشه ی جهان تو

هزار رستم و هزار تا یلِ دگر

به شوخی نبرد من نمی رسد

جاودانگی چه قصه ای ست

نوح کیست

خضر کی ؟

همیشگی به گرد من نمی رسد...