سرو های نو نهال رفته من
باغ اینجا از حضور گرم تان خالیست
تا تبر بر پیکر پیکارتان بنشست
پیکر پیکار دانش جوی تان بشکست
سرو های نو نهال رفته من لیک
با جهنم جنگ تان پیروز خواهد شد
این شبان با اختران روشن یاد شما
چون روز خواهد شد
دل افروز خواهد شد
وای اما سرو های نو نهال رفته من
ریشه تان در زمین عشق و فردا همچنان جاریست
در الفبا، در جمع و در ضرب و ضرباهنگ
و در هر رنگ هستی
همچنان ساریست
مرگ،
دوزخ،
جنگ و جنگل در هراس و زوزه مرگ اند
سرو های نو نهال رفته من
چهره معصوم تان،
صورت پر عصمت فردای پر زخم است
آری آری آفتاب یادتان تا جاودان
تا عمر عشق و عمر هستی
این افق را همچنان بیدار خواهد کرد
بر فراز لاشه جهل و جهنم
با حقیقت، با سرود جاودان زندگی
دیدار خواهد کرد
26 اکتوبر 2020
ویسبادن، آلمان |