کابل ناتهـ، Kabulnath
ظاهر تایمن
چه روزی؛ باران و سوگ، رفیقانِ هم .. _______________ تاریکِ شب _ فانوس های کوچک؛ روز را از آفتاب گرفته اند ... ____________________ قطارِ شرق در بی سویی؛ شام را خانه می برد ... ___________________ ظت
بالا
دروازهً کابل
الا
شمارهء مسلسل ۲۱۰ سال نهم دلو/حوت ۱۳۹۲ خورشیدی شانزدهم فبوری ۲۰۱۴