|
له ځانه وېره کوم
له خپل کاڼه وجدانه
له خپل ړانده شهوت نه
او له دې ښار نه چې د تن د آزادۍ نجونې یې
په خپل ذهنیت کې ارګاسم ته رسي.
له ځانه وېره لرم
له هغه درد نه چې په ژوند او په شفا بدل شو
له هغه مرګ نه چې د ژوند ښاغلې هیلې یې په لاس کې راکړې
له وچو غرونو نه چې غیږ راکوي
او ددې ښار د زندانونو تقوا
او زمونږ د کلي فاحشه ، چې باکره وخته.
|
