کابل ناتهـ،/عارفه بهارت/به ستاره که لبهایش به جرم"نه"گفتن بریده شد

کابل ناتهـ، Kabulnath





آدم اگر بتواند


(ستاره) خواهر همزاد من ! گلویت میشوم صدایت را از لبهایی که دگر نداری من فریاد میشوم ! خونین دهنا ! نازنین بی صدا مادر ! فرزند هایت را لبهای من عاطفه خواهند داد ! استغاثه یی فریادت میشوم من و درب خدا را میکوبم نفرین صدایت میشوم من و با رسایی یی قامت تو من (نه ) میگویم ! حتا گر لبهایم را ببرند (بهار ) ها و (ستاره ) های دیگری به دا من سر زمین من و تو خواهند ریخت سبز تر از من درخشان تر از تو وقتی لبهای ترا بریدند شگوفه های انتقام از درخت های نفرین در من روییدند عاطفه در من سنگسار شد و عشق به ماتم نشست . بهارت، ۱۵/۱۲/۲۰۱۳