بریالی پیکان نوری (سایرس)

   
 
کابل – ۲۲ عقرب ۱۳۹۲ / ۱۳ نوامبر ۲۰۱۳
افغانستان در جریان سیزده سال گذشته به دستآورد های چشمگیری دست یافته است که انکار آن به آن میماند که کسی بخواهد آفتاب را با دو انگشت پنهان نماید. کم و بیش ۱۳ سال قبل زمانیکه در افغانستان اداره موقت با تعهدات جامعه جهانی در جلسه بن ایجاد شد در این کشور پایه های نظام حکومتی تقریباً فلج بود.
نیرو های امنیتی افغانستان (اردو و پولیس) با تمامی تجهیزات آن از بین برده شده، مکاتب بروی دختران در بیشتر از نود درصد خاک کشور به کلی مسدود و در مکاتب که صرف برای بچه ها بود در اکثر اوقات خبری از استاد، کتاب، دروازه و کلکین در صنف نبود. شهروندان افغان برای انجام کوچکترین تشخیص و عملیات صحی یا هم جهت برقراری تماس تیلیفونی در بیرون از افغانستان مجبور بودند تا سفر ۹ ساعته را جهت رسیدن به پاکستان سپری کنند.
مدیریت جدید افغانستان در این چند سال که گذشت دستآورد های چشمگیری داشته اند. امروز نیروی های امنیتی افغانستان با کمیت مناسب ایجاد گردیده که این نیرو ها تواناهی انجام عملیات های تصفیوی در اکثر نقاط افغانسان و مهار نمودن عملیات های تهاجمی در داخل شهر ها را در ضرف چند ساعت محدود و با تلفات بسیار اندک نسبت به نیرو های امنیتی کشور های منطقه که از هیچ لحاظی با افغانستان قابل مقایسه نیستند، را دارا میباشد.
در افغانستان نظام حکومتداری اصلاحات چشمگیری داشته و در اکثر نهاد های افغانستان سیستم اداری قدیمی جایشان را به سیستم دیجیتالی عوض میکنند و اینگونه اصلاحات در بسیاری موارد محسوس میباشد.
تکنالوژی معلوماتی نیز تقریباً در سرتاسر افغانستان و برای همه قابل استفاده بوده و در سطح ملی بیش از ۴۱% از شهروندان افغانسان به برق دسترسی دارند. همچنان با ایجاد سیستم بانکی با تکنالوژی مدرن شهروندان افغانستان در هر کجای از کشور میتوانند به تمامی اطلاعات بانکی شان دسترسی داشته و به آسانی پول را در داخل و خارج کشور دریافت و ارسال کنند.
امروز به تعداد صد ها تشبث تولیدی و خدماتی در سطح کوچک، متوسط و بزرگ به صورت قانونی فعالیت داشته و روزانه میدان های هوایی افغانستان میزبان ده ها پرواز داخلی و خارجی شامل پرواز شرکت ملی، شرکت های خصوصی افغانی و شرکت های بین المللی هوایی میباشد.
در کنار اینها و دستآورد های افغانستان در جریان این سیزده سال مجموعه از اشتباهات مدیریتی (چه عمداً و چه سهواً) در مدیریت مدیران فعلی افغانستان مشکلاتی را نیز به دامن مشکلات نظام کشور افزوده است که برای همه محسوس بوده و میتوان به طور نمونه از مداخله سازمان های استخباراتی و دست داشتن آنها در افزایش بی امنی های افغانستان، فساد اداری و رشد مافیا منحیث چالش های عمده یاد کرد که سبب ایجاد فاصله میان شهروندان و حکومت گردیده است.
رئیس جمهور آینده افغانستان و تیم کاری اش یک میراث را که در برگیرنده مجموعه از دستآورد های خوب و با ارزش و مشکلات چشمگیر است را از مدیریت فعلی افغانستان به ارث میبرد. در اینجاست که تیم برنده انتخابات آینده افغانستان به جای اقدام به آغاز دوباره از "صفر" که سبب از دست دادن مجموع از امکانات و وقت میگردد تصمیم به آوردن اصلاحات در نظام گرفته و در زمنیه اقدامات لازم را اتخاذ نماید.
انتخابات در هیچ جا به این معنی نیست که تیم برنده باید از صفر آغاز نماید بلکه با بدست گرفتن قدرت سیاسی مسئولیت ادامه حرکت قطار را که در حرکت است به عهده گرفته و به آوردن اصلاح و تعین مسیر حرکت قطار تصمیم بگیرد.
مدیریت آینده افغانستان بعد از بدست گرفتن قدرت سیاسی هرگاه به مشاورت با افراد کلیدی در مدیریت فعلی اقدام نماید به هیچ صورتی زیان نخواهد کرد.
افغانستان در چند سال اخیر گذشته یی را سپری نموده است که با انجام کدام طلسم جادویی هیچگاهی یکشبه به شگوفایی دست نخواهید یافت و باید هر کسی که هدایت این کاروان را به عهده میگیرد مسئول ادامه حرکت فعلی افغانستان به سوی شگوفایی در آینده میباشد.