تانیا عاکفی

کودک ام
کودکی دوشیزه نما
بوی شیر از دهنم میاید...
نه! نه دروغ است مگو
مزهء شیر به کامی منی بیچاره نشد
یاد من است، دو پستان عزیز مادر
دو تا بازیچه دستان هوس بازی شد
که خود از جنس نران بود
ولی مرد نبود


کودک ا م
کودکی نافرمانی
که خلاف همه قانون خدا
پسری خواستهء مادر و بابا نشدم
جنس زن بودم و دختر به زمین آمده ام
ناف بی مهر
مرا چو بریدند ز مادر
هوس مرگ مرا
ز خدا خواسته اند !!!کودک ام...
کودک ام
دخترکی آن طرف ام
که عروسک بازی
رسم دیرینهء ماست
ما عروسان
مقوای را شامل بازی خونین شب عقد و نکاح ننمایم


ما عروسان
ده و نو ساله
هدیه سازیم به (مردان چهل سالهء )خود
که عزیز اند به ما.....

. ۱۱ اکتوبر ۲۰۱۲ تانیا
 

   Doll Play ( For all innocent girl children who unwillingly are forced to play the role of adolescents)

I am a girl child, An adult looking girl child, An innocent girl child,

I have never tasted my mother’s milk. I still remember my mum’s breasts, When in such a dark moment, a capricious-bastard was enjoying them, He who seemed to be a man, But was a dastard.

I am a girl child, A disobedient girl. Who against her family’s desire, Is not born as a boy. However it was God’s will. When my umbilical cord was cut, They were full of shame, wishing my death.

I am the symbol of femininity, As a girl, Ascended to the earth.

I am a girl child, A child. From a distant place, Where the doll play is considered as our ancient fashion.

In our tradition: The cardboard-like dolls, are not involved In the blood- night of a wedding.

We endow our nine or ten-year-old girls, To forty-year-old or even older men, Who we really cherish.

Poem: Tania

Akefi Translation: Fraidoon Warasta November 2012

ترجمه انگليسى آنرا فريدون وارسته