۸ صبح

   پیام کنفرانس اخیر وزیران دفاع کشورهای عضو ناتو برای افغانستان روشن بود. حمایت سازمان ناتو از افغانستان ادامه می‌یابد. در این کنفرانس گفته شد که پشتیبانی هوایی ناتو، از نیروهای امنیتی افغانستان، پس از سال ۲۰۱۴ نیز ادامه خواهد یافت. در کنفرانس لیسبون، ناتو تعهد کرده بود که نیروی هوایی افغانستان را مجهز می‌سازد، اما این تعهد تا حال آن‌طوری که لازم است، عملی نشده است، نیروی هوایی افغانستان، متناسب به تهدیدات نیست. با این وجود، خبر ادامه حمایت هوایی ناتو، پس از سال ۲۰۱۴ خبر خوشی به نیروهای امنیتی افغانستان است. کنفرانس وزیران دفاع ناتو نشان داد که این سازمان در حمایت از افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ جدی است و عملیات پشتیبانی و آموزش نیروهای امنیتی ما را، در صدر اولویت‌هایش قرار داده است.
به‌نظر می‌رسد که ناتو و امریکا، نیروی امنیتی افغانستان را صرف در جنگ برضد شورشگری حمایت می‌کنند. به بیان دیگر، نیرو‌های امنیتی ما برای جنگ بر ضد شورشگری آموزش می‌بینند و مجهز می‌شوند، نه برای یک جنگ خارجی. بنابراین، در یک جنگ خارجی فرضی ما فاقد توانایی لازم نظامی هستیم. به‌نظر می‌رسد که ناتو و متحدان غربی ما فکر می‌کنند که آماده‌سازی ارتش افغانستان برای یک جنگ خارجی، سودی برای آنان ندارد.
بنابراین به دولت، نخبگان و قشر سیاسی ما لازم است تا برای امنیت خارجی، تضمین‌های جدی دیپلوماتیک دست‌وپا کنند. باید امنیت خارجی کشور، توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد و متحدان نیرومند مان، تضمین شود. کشورهای مهم جهان و متحدان غربی ما این توانایی را دارند تا از طریق تعهدات روشن سیاسی، امنیت خارجی ما را تضمین کنند. نباید به کشورهای همسایه ما این پیام داده شود که افغانستان در برابر یک هجوم نظامی خارجی، ناتوان است.
دستگاه دیپلوماسی ما باید در راستای دریافت تضمین برای امنیت خارجی کشور تلاش کنند. هم‌چنین نیاز است تا نخبگان نظامی ما، دکترین نظامی و امنیتی کشور ما را بسازند. این دکترین باید بر مبنای نیازمندی‌ها و واقعیت‌های موجود هرچه زودتر ساخته شود. چندی پیش رییس‌جمهور کرزی به وزارت دفاع دستور داده بود، تا روی دکترین نظامی کار کند، اما روش نیست که کار روی دکترین نظامی به کجا رسیده است. باید هرچه زودتر اسنادی را که با امنیت ملی ما پیوند دارد، تکمیل کنیم.
هم‌چنین لازم است تا کشور ما دارای استراتژی امنیت ملی بر مبنای واقعیت‌ها و قابلیت‌های موجود باشد. ناتو و امریکا و دیگر متحدان ما کارشان را کردند، ما حمایت آنان را پس از سال ۲۰۱۴ خواهیم داشت، اما لازم است که دولت و قشر سیاسی ما کار خانگی‌شان را به خوبی انجام دهند.
دبیرکل ناتو به‌صراحت گفت که تعهد جاده یک طرفه نیست و افغانستان، باید به تعهداتش در قبال برگزاری یک انتخابات شفاف، مبارزه با فساد و اصلاحات پای‌بند باشد. این هشدار جدی برای سیاست‌مداران، قشر سیاسی و دولت‌مردان ما است. اگر انتخابات شفاف برگزار نکنیم، اگر با فساد مبارزه نکنیم و اصلاحات را به‌وجود نیاوریم، حمایت جامعه جهانی دوام نمی‌کند. دلیل این امر هم روشن است، اگر انتخابات شفاف برگزار نکنیم و در اجرای اصلاحات دموکراتیک نکوشیم، مشروعیت نظام و روند جاری صدمه می‌بیند. با روندی که مشروعیتش زیر سوال است، هیچ مرجعی کمک نمی‌کند. بنابراین، تلاش برای دموکراسی‌سازی، برگزاری انتخابات و اصلاحات، تداوم کمک‌های جهانی را تضمین می‌کند.