سخنرانی رشید بهادری

   
عزیزان،با سپاسگذاری ازحضورگرم شما وبا یاد زنده یاد استاد زلاند.
 

شادروان استاد جلیل ځلاند

من شخصاً و با اطمینان قوی شما نیز، زمانی خسته ودرمانده می باشیم،به دوچیز نیاز داریم :
نخست آسایش ودیگری آرامش . اگر این دو واژه ی مترادف ودارندۀ وجود مشابه را به کاویدن بگیریم، بر دو اصل جدا از هم دست می یابیم .به این معنی که در آسایش راحت بودن وعدم کسالت جسمی را جستجو می کنیم ولی در آرامش نیار مبرم به تمرکز فکری داریم، تا زمینه برای آرامش روح وروان ما فراهم شود. با توسل به وسایل آرامش دهنده ی خاطر، دومی را چون مرهم و مداوای دردهای گوناگون خویش نیز می بینیم . به ویژه دراین عصر وزمانی که کوله بار دشواری ها روح وروان آدمی را می ساید، هنرِ هنرمندان چیره دست،همدرد و همنوا ونوازشگر می شود.
اما، افسوس !
افسوس که روز گاری بر وطن ما چیره شد که به درد های هنرمندان افزود. درد دوز شدن از وطن.
و افسوس !
زمانی که هنرمندان پرتوان ما به مدارج رفیع وبلندی هنری می رسند وچون ستارۀ درخشانی جایگاه هنری خویش را تثبیت می کنند،آن وقت است که طبعیت جفاکارآنها را از دست ما می رباید وما را در ماتم فقدان عزیزان مان می نشاند.
یک تن از این سروران وعزیزان عالیقدر،هنرمند ما، استاد جلیل زلاند بود. هنرمندی که با دید وسیع فعالیت های هنری اش را دنبال کرد نیکو خواند و نواخت و هرچه راه کارش شمرده می شود،به جامعه تقدیم نمود.

شادروان زلاند استاد برحق هنرمند پرتلاشی بود که با تسلط بر شعر وآهنگ ، آوازمی خواند و شور و هیجان می آفرید. آشکار است که هنرمندان آواز خوان،هریک سبک و راه خویش را دارند. به گونۀ مثال، از چند تن یادآورمی شوم. در آواز استادعبدالوهاب مددی نرمش صدا وگیرایی آن ، تأثیر خود را دارد و در آواز شادروان عبدالرحیم ساربان،حنجرۀ سحرآسایش اعجاز خود را؛ در آواز شادروان زلاند، نیز فضایی را می توان دریافت که مانند همه هنرمندان موفق ، به آهنگ های او چهرۀ ماندگار بخشیده است. شما آهنگ " ای زهره ، ای ستارۀ زیبای آسمان " را به یادبیاورید که ایجاد گر چه فضای پرکشش و تحسین برانگیز است.

نکتۀ دیگر از ویژه گی استاد زلاند چند بعدی بودن او است. او افزون بر آواز خوانی ، تصنیف می نمود و آهنگساز موفق و رهنمای شایسته بود. در محافل ومجالس کمتر اتفاق افتاده است که آهنگ های دیگران را زمزمه نموده باشد. آهنگ هایی را که خود ساخته بود می خواند. علتش تعصب او علیه دیگران نبود. علت آن این بود که آهنگ های خود را می شناخت و با آشنایی با رموزآنها ، به اجرای موفقانۀ آنها بهتر نایل می شد.
موصوف، هر عضو خانوادۀ خویش را مانند شاخه گلی پرورش داده که خوشبختانه امروز آنگلها به هم پیوسته ومانند دسته گلی از خانوادۀ بزرگ زلاند به جامعۀ هنری تقدیم شده اند.

دوستان، من نه قصد پرداختن به همه جوانب وکارکردهای استادزلاند را داشتم ونه هم مجالی میسر است، زیرا سخن به درازا می کشد. به صورت فشرده می گویم که استاد زلاند، مانند همه هنرمندان عزیز وموفق ، گل سر سبد جامعۀ هنری کشور ما بود. این چنین بود که هموراه در دلهای همه ی ما جای داشت وجای دارد. حالا که درمیان نیست، هنرش زنده است وما او را قدر می نماییم وبه مقام هنری اش ارج می گذاریم . یاد ومقام هنری اش پیوسته جاویدان خواهد بود.
دوستان ، یک موضوع دیگر را باید در اینجا یادآوری نمایم : ما که در اینجا جمع شده ایم، شاهد هستیم که چندین بار گرد هم آیی های صمیمانه ی دیگری نیزدایرشده است.
 

خانم کامله تیموری، محترم عمر تیموری وخانوادۀ فرهنگدوست ایشان.
 

ابتکار وتحمل زحمات از طرف دوست نازنینم، فرهنگدوست ارجمند، جناب عمر تیموری، خانم کامله جان تیموری وخانوادۀ با صفا ودارندۀ محبت های فرهنگی ایشان است که ماجع می شویم و از نویسنده گان وهنرمندان خویش قدردانی می نماییم. پس شایسته است که از لطف های بی شائبه ی جناب تیموری وخانوادۀ گرامی ایشان قدردانی نماییم. همچنان از این که از من خواهش نمودند در این محفل ازشخصیت ومقام والای هنری زنده یاد استاد زاند، سخن بگویم، قلباً سپاسگذار هستم.
.