تا یار سر طــــبیب ام دردم دوا نسازد
تـــــعویز دست مـــــلا مارا شفا نسازد

از عشـــــــق مــن نداند داروغهء زمانه
بی پرده پیــــــش مردم ما را خدا نسازد

درجاده مــــــحبت ز اغیار طعنه خوردم
کس را خدا مــــقابل با بــــی حـیا نسازد

دارم دعا بیاران در پیــــشــــگاه رحمان
عیب کسی نمـــــــــــایان پیش ملا نسازد

معـــــــشوقه ناز پرور دل از هراس پرپر
جادوی دست کـــــــــافر کاری بجا نسازد


۲۰۱۳/۰۲/۱۸

تعریف شعر



شعر هایم همـــــگی تصویر است
چهرهء غصــه ای بی تذویر است

واژه ها سبـــحه ای غمهای دلست
که ز آهــنگ غضب دلگـــیر است

قافــــــــیه سلسلهء بسته به پاست
که به زندان شده ای در گیر است

شکـــــــل یــک آدم افتاده به درد
که زبانش همـــــگی اکسیر است

برق ای احساس پر از رنگ بود
که ز اندیـــشه ای با تد بیر است