شورای مرکزی اتحادیه های فرهنگی هندوان و سیکهـ های افغان در المان، هالند و بلجیم از خدمات فرهنگی کابل ناتهـ در جهت شناسایی اقلیت بومیی آریانای کهن (هندوان و سیکهـ های افغان) قدردانی نموده و از حسن نظرخواننده گان فرهیخته اظهار مسرت می نماید.

دولت افغانستان، با دریغ که جامعهء هندوباوران و سیکهـ های افغان را همچو شهروندان درجه دوم! بیخی از نظر افگنده است. اینک قدر و حرمت این مردم را به دانهء زیبای انگور تشبیهٔ کرده، برداشتم را در قالب سروده ی پیشکش خوانندهٔ های محترم کابل ناتهـ میگردد.  با صمیمیت

                            دپیلوم انجینر گیان چند کپور
                    رییس شورای مرکزی اتحادیه های فرهنگی
                        هندوان و سیکهـ های افغان مقیم اروپا

انگور

من انگؤرم ز خوردن نیست باکم                    بِشو رُخسار و تن از گرد و خاکم

ز  آب  خود   برت  آماده   سازم                    به بوتل  مئ کُن و سرپوش کاکم

گُلم  شد  غورهء  تُرش ای برادر                   بدندانت   مکُن  تؤ   سينه   چاکم

مکُن  تخریب  تاکستان  و   باغم                   مکن ای دوست شاخ و برگِ تاکم

نمیدانی  تو  قدر  زهر  و  شربت                  مکن   بیخم   مکُن   بیجا   هلاکم

اگر  دست   کرم  بر  من   گزاری                  شود  ای  باغبان  از  تؤ  کُجا کم

نمؤده   خوشه ام   پاشان   روباه                  نبشنـــــــیدی    نوائ    دردناکم؟

ز  پیچک مور و  زنبؤرم نگه کُن                  میفگن   زیرِ   پا   چون  خاشاکم

بتابد     آفتاب   از    جامۀ    سبز                 تؤ  برگ و  نودِ  خُشکم را نما کم

منم طلا چه ترس از آب و خاکم                   زِ زنگِ آهن و گردش چه بـــــــاکم

نه دُزدم نه با رهزن خلطه گیرم                    قبؤلم  نیست  حرفِ   شرمــــــناکم

بِکُن  پرهیز  از   غیبت   بِرادر                   مکُن  در دشمنان  قدر  مـــــــرا کم

شود  تلخی و  ترشی ام   شیرینی                 بِخور   اما   نِما   از   گرد    پــاکم

                            من انگؤرم ز خوردن نیست باکم

                            بِشو رُخسار و تن از گرد و خاکم

گیان چند کپور