با چشمان به رنگ بی تفاوتی
با قلب که میتپد
دپ دپ دپ
از روی عادت
لبریز گشته است کاسه ها
بگو، کی میرسیم به انتهای رها؟
بسان مزرعه که خشکسالی را دیده است
سخت خشکیده ام
بر من ببار
ببار
ببار
تا که سیراب
نه بلکه غرق در آب گردم


نازی کریم