با قلب مضطرب
چشمان حیران
از پنجره شکسته خوابگاه
از کاخ های بلند
از جاده های چراغان
از کنار جفت های نگران
و از لبخند های مصنوعی
عطرهای زوگذر
از ماشین های مدل جدید
از خنده های بی دلیل
از سلفی های دسته‌جمعی
از پیوند های مجازی
به دشتهای پیوسته به دریا
به دریاهای در حال خشکیدن
به بی ثباتی آب و هوا
به حیوانات در حال انقراض
آه ای هستی!
ای فرا هستی
زندگی را دیده‌ای؟


ن.ک