تقویم:
بهارى در راه نبود
تابستان تشنه ماند
برگ های آرزو
روی دست های باغ افسرد
و زمستان
گاهنامه‌ی ختم رویش شد
ورق مى‌زنم
ورق مى‌زنم
همه روزﻫﺎى گزنده را
ورق مى‌زنم
از پشت كلمات شكيبايى
مى‌گذرم
با ناله‌يى
بلند مى‌خوانم:
اى ۳۶۵ روز سرد
اى نامرد
اى تمام برف
اى دلسرد
اين چنين دگر برنگرد !
