فصل سرما زده ام ، هيچ بهارم نشدى
تو خداى قفسى ، فكر فرارم نشدى

آن درختى، كه پناهنده شدم در تو ، ولى
غارتم كردى و جز چوبه ى دارم نشدى

سر به ديوار زدم ، شانه نگشتى بر من
زخم پنهان شده ام، شاخ انارم نشدى

مثل يك آيينه لبريز ز طرح اندوه
درد بشكسته شدم، كوچ غبارم نشدى

جنگل وحشى ى در دور و برم ساخته اند
ترس آهو به تنم، ختم شكارم نشدى

مشق آوارگى ام، دور خودم مى پيچم
بى سفر منتظرم، خواب قطارم نشدى



صنم عنبرين