چراغ آخر این کوچه سخت دلگیر است
کدام رهگذر آیا
شکسته گامش را
سکوتبند دم سرد آرزویی کرد!
کدام شهریی آتش بدوش درگذری
سراغ منزل تنهاییش گرفت و گذشت!
کدام نشۀشبگرد راز مرگش را
به فرش خسته و خاموش سایه اش پاشید!
و در تمامت جریان لحظه ها امشب
کدام کس به نیایش نشسته فردا را!
که با هزار زبان روشنایی افشانی
چراغ آخر این کوچه سخت دلگیر است
جدی ۱۳۶۲ کابل |