وای برآنکه، نتواند برد لذت از زمان
که هر آن باشد در زندگی به عجله و فغان

زندگی است ترس و اندوه می کنم فکر فردا ز امروز
فردا فکر روز بعد نبریم لذت از هیچ روز

به روی زینه های اوج زندگی والاتر
باشد همیش عجله برای بالا و بالا تر

پا ها بروی زمین و دل در پرواز به آسمان
مگر نباشد سفر زندگی آنقدر آسان

روز میشود تمام و شب می آید قریب
میرسد روز به آخر گر آفتاب هم نتابید

به آسمان تاریک ستاره ها می درخشند
ستاره های که از آفتاب نور میربایند

بگیر لذت از بهار زندگانی، ای نازنین
چون هنوز ندانی که دشواری است در کمین

باش جسور و مگزار تابستانش را بیهوده
که بزودی شوی در خزانش فرسوده

آمد زمستان و شود جسد روزی نقش زمین
قلب باشد خموش و چشمان نا بین

روز میشود تاریک در آتش داغ یا زمین سخت
و همین است هدف زندگی در نهایت



المان ۳۰ اکتوبر ۲۰۱۵