کجا ٱن ارغوان کوه کابل, خاک و دریایش
کجا شد شیردروازه, کجا ٱن خوجه صفایش

چرا توپ و طیاره ٱبله کردست پاهایش
چرا کوهش ندارد برف و کبک و ٱب دریایش

به نام دین ٱتش کردن فرخنده را دیدم
نه سالم ملتش دیدم نه صادق حکم فرمایش

فراموشم صدای بلبلان و ناله نایش
محاجر شد وطنداران, سر زد سبزه ها جایش

نگوشم توله عصرو صبح و ٱواز توپ چاشت
به جز ٱذان ها از کوچه پر برف و پر لایش

چه ٱفت ٱمد و پرتاب کرد ما را کجا دانیم
فقط دانیم اینکه روح ما باشد به همرایش

گیانچند کپور ۰۷. ۰۴. ۲۰۱۶