کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 

   

زهرا اسرافيل

    

 
سیاره پنجاه/پنجاه واقعیت دارد؟

 

 

 

.....
هشت مارچ امسال نسبت به سالهای دیگر با استقبال گرمی در کشور مواجه شد. پرداختن رسانه ها ی تصویری ، شنیداری و چاپی به موضوع وضعیت زنان در استانه هشت مارچ امسال نشانگر مهم بودن این موضوع در جامعه و اذهان عمومی می باشد. اکثر کابران رسانه های مجازی چه مرد و چه زن از زاویه های مختلف به موضوع هشت مارچ و اهمیت ان در تاریخ زندگی اجتماعی زنان پرداختند.
نهادهای مختلف دولتی و غیر دولتی نیز با تجلیل از این روز و تقدیر از زنان شجاع و مبارز در بخش های محتلف از فعالیت های اجتماعی انان تقدیر نموده و این را روز را گرامی داشتند.


و در حالی است که گزارش های نشر شده در پیوند با موضوع وضعیت زنان که به مناسبت از هشت مارچ از سوی ارگان های مختلف دولتی و غیر دولتی نشر گردید . امارهای بسیار تکان دهنده ای بود که خود بیانگر حقیقت تلخ سرنوشت زنان در کشور و در خارج از کشور است.
کمیسیون مستقل حقوق بشر تعداد خشونت ها را نسبت به سال گذشته با افزایش ۵ در صد در گزارش خود بیان می کند. و نوع خشونت را نیز نسبت به سالهای گذشته شدید تر می داند.


سارنوالی اختصاصی خشونت علیه زنان نیز در خبرنامه ی خود اورده است که در طول ۶سال کار بیش ازپنج هزار قضیه در ان ثبت گردیده که شامل قضایای قتل ، تجاوز ، خشونت خانگی ، اختطاف و ... است.


در خبر نامه ی یوناما نیز امده است که میزان تلفات زنان نسبت به سال گذشته افزایش ۳۷ درصدی داشته است.
این امار ها نشان دهنده ی وخیم تر شدن شرایط زندگی زنان در کشور است . و از سوی دیگر راه مهاجرت نیز برای زنان راه دشوار و نا امنی است که نه تنها خطر تحمل سختی و دشواری ها را دارد بلکه با خطر تجاوز و مرگ نیز همراه است.


در گزارش تصویری که به مناسب هشت مارچ از تلوزیون دوی چه وله ی فارسی آلمان از وضع زندگی زنان مهاجر در یونان نشر گردید . نشان دهنده ی وضع دشوار مهاجران در هوای سرد زمستان های اروپا است . هزاران نفر در پشت مرزهای مقدونیه و در خیابان های اتن منتطر باز شدن مرزها به روی مهاجران است . که البته این شرایط مختص زنان نیست و مردان نیز در شرایط مشابه به سر می برند . اما تحمل این وضعیت برای زنان از انجا دشوار تر می شود که همراه زنان کودکان و اطفال شیر خوار نیز وجود دارد که به خاطر نبود غذای کافی و عدم سرپناه و حتی نبود سرویس های بهداشتی و موارد گزارش شده ی تجاوز جنسی در مسیر راه نشانگر سختی های مضاعف بر زنان است.
زنان بدون اینکه در بازی های سیاسی سهم داشته باشند قربانی سیاست های کلان جهانی می باشند . نا امنی ، خطر مرگ و حتی خرید و فروش انها به دست نیروهای افراط گرا در کشور های جنگ زده ای مثل سوریه ، شهر های کرد نشین و عراق یکی از دلایلی است که زنان این کشور ها را وادار به مهاجرت می کند. اما انچه زن افغان را راهی این سفر سخت و دشوار می کند . علاوه بر نا امنی ها و عدم تضمین زندگی بهتر برای زنان و فرزندانشان خشونت هایی است که هر روز رو به افزایش بوده و ترس امدن نیرو های رادیکال افراط گرا مثل داعش که چندی پیش با اسیر گرفتن و بریدن سر مردان ،زنان و کودکان اعلان وجود در صحنه ی قدرت سیاسی کشور نمود.


متاسفانه آنچه برای بهبود وضعیت زنان در این سالها شعار داده می شود. و جامعه ی جهانی با شعار سیاره ۵۰ /۵۰ تا سال ۲۰۳۰ برای رسیدن به برابری تلاش می کنند باید گفت که این تلاش ها بیشتر متمرکز شده بر وضعیت زن در جهان اول می باشد. مزد مساوی ، مزد حق مادری ، و همجنسگرایی بیشتر دغدغه ی زنان جامعه جهان اول هست در حالی که زنان جامعه ی جهان سوم از داشتن کوچکترین حقوق اولیه که امنیت جانی و روحی ، حق مسکن و حتی تغذیه ی مناسب محروم میباشند.


وضع زنان را نمی شود جدا از سیاست های کلان جهانی بررسی کرد . انچه در معادله ی قدرت از یاد رفته است وضع زنان می باشد . و حتی فمنیست های جهان که از برابری و عدالت در جهان دم می زنند نیز تا هنگامی که برای حفظ و محکم کردن سیستم سرمایه داری و تلاش می کنند . کاری بس بیهوده است تا به جامعه ی بهتری برای زیستن و برابری جنسیتی سر داد.


وضعیت بد زنان کشور های جنگ زده بیش از انکه زاییده ی شرایط سیاسی همان جغرافیا باشد. قربانی قدرت نمایی کشور های جهان اول است . و تا هنگامی که زنان جهان با سهم گیری در قدرت و سیاست های کلان جهانی رسالتمندانه تلاش نکنند، و مانع سیاست ها و تجارت های کلان مواد مخدر و سلاح در جهان نشوند نمی توانند برای برابری جنسیتی در جهان کار بینادی انجام دهند. اگر قرار باشد رسیدن به سیاره ی ۵۰/۵۰ یکی از اهداف مهم و اساسی جامعه ی بشری باشد پس لازم است برای این برابری ابتدا ریشه های فقر، جنگ و بی عدلتی در جهان برداشته شود . احقاق حقوق زنان در تنها در صورت سایه ی امنیت عمومی ، وضع قوانین انسانی و اجرای ان می تواند امکان پذیر باشد. اتحاد زنان در سراسر دنیا بدون در نظر داشت منافع نظام های قدرتمند سیاسی تنها راه دستیابی به جهان امن و انسانی است.

 

 

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل ۲۶۰           سال  دوازدهم         حمل      ۱۳۹۵         هجری  خورشیدی         ۱۶ مارچ   ۲۰۱۶