دختری هستم من از جنس بهار
سبز و شوخ همچو دو چشمان نگار

گیسوانم را بدست باد میسپارم که باد
تار تارش را رها سازد ز بند هر غبار

بر تنم میسازم از آزادی رخت سبز رنگ
بر لبانم می کشم رنگی ز گلهایی انار

ریشه هایی باورم می پرورم از آب عشق
می بر آرم از دو پایم هر چه زنجیر است و خار


مست میسازم ز عطرو بوی خود باغ دلی
میشوم بر رخش خوشبختی بدون غم سوار



م.ا.ع
۰۲/۰۳/۲۰۱۶