خسته ام
از رویکرد به روزنامه ها
و پیوند خونین حروف با كاغذها
از تند باد سياسی
كه گاه با پيرهن الوانی قدسيه می چرخد
 و گاه با سرسبز بچه ها هنگام سرگرمی

گزارشها گزنده ترین شده اند
ديشب، امشب
و دردا! فردا
و هر روز، هر شب، همیشه

عمريست خسته ام
از غمگنانه نِگریستن به گورها
و گریستن بر حجم پريشانی ها

بسترم آرامش نمی بخشد
خواب از خاطرم پریده
و مویه کنان فریاد می زنند
هزاران هزاردستان زخمي در سينه ام 

مادران سوگمند
نامهای كودكان شانرا می خوانند
هجا به هجا
اما سنگ ها بي صدا
و مزار ها بي آوا