وقتی به جستجوی شعر هایم می‌آیی
واژه ها با هم حرف می‌زنند
حرف‌های گلگون
سطرها قبای عطر می‌پوشند
و با پاهای سبز نا پیدا می‌رقصند
و با دست‌های گشوده ترا به خود می‌خوانند
شاید همه نا نوشته‌هایم را امید بپوشانی
ای که گام‌های درخشانت
از پله های نور پایین می‌آیند