از کودکی یادمان دادهاند
در جنگ ابرو خم نمیکنیم
اگر شکست خوردیم
چینی بر پیشانیمان نیافتد
اما نگفته بودند
در عشق چهکار کنیم:
وقتی سینههایمان
خالی میشود از دل
و به جای آن
زنی گوشوارههایش را جا میگذارد
وقتی دلهای مان
تنها زمان را اندازه میگیرند
و کنار میزها و تختها
به ساعتهای بدل میشوند
که زنی را از خواب بیدار کند
اصلن
مردها پیش از اینکه آدم باشند
سرزمینهایی اند دور از هم
که از آغاز قرار شده
زنی بر آن حکومت کند |