شب که در حضور ماه می­رفت

هق و هق با دل پر آه، می­رفت

مسافر با صدای اشک بارش

کنار جاده تنها راه می­رفت

*
به دستانم دوستت بند باشد

سرود زنده­ گی لب­خند باشد

و نامم در کتاب باهمی ها

کنارِ نامِ تو پسوند باشد

*
خیالت روح در شعرم دمیده

وجودت در تغزل ها تنیده

حضورت در تن اوراق گل­ها

به مثل قطره­ی باران چکیده

*
غزل گشتی تو را به­تر سرودم

شبیه پاره های تر سرودم

به مثلِ ماهی­ ی دریا نوردی

تو را پیمودم و از سر سرودم

*

روایت کرده تفسیرم نمودی

نه­ دیده خواب تعبیرم نمودی

سپس در ظلمت شعر سپیدم

دوبیتی خوانده تکفیرم نمودی

*
بیا که عشق را در خود بجوییم

ویا که با جهان بدرود گوییم

پس از مردن درون خلوت شب

دو گل گهلوی هم، باهم بروییم