به اساس اعلام رسانه‌های ترکيه رجب طيب اردوغان با کسب ۵۱.۸ درصد آرا در انتخابات رياست جمهوری به پيروزی رسيده ‌است. اکمل الدين احسان اوغلو، با کسب بيش از ۳۸ درصد آرا در جایگاه دوم و صلاح‌الدين دميرتاش با کسب 9 در صد آرا در جایگاه سوم قرار گرفته ‌است. اکمل الدین احسان اوغلو شکست را پذیرفته و پیروزی را به رقیبش تبریک گفته ‌است.

افغانستان و ترکیه دو کشور اسلامی است؛ اما ترکیه همیشه در تحول‌های اجتماعی و سیاسی موفق و پیروز بوده و افغانستان ناموفق و شکست‌خورده. امروزه ترکیه هم سنت تاریخی و دینی‌اش را حفظ کرده و هم میراث تجدد و دنیای مدرن را از دست نداده ‌است. به عنوان وارثان خلافت اسلامی تا هنوز ادعای رهبری جهان اسلام را در سر می‌پروراند و یکی از کشورهای بزرگ و قدرت‌مند اسلامی در معادله‌های جهان اسلام است و در بازی‌های منطقه و کشورهای اسلامی نقش جدی بازی می‌کنند.

مردم ترکیه از کاروان تمدن جهانی عقب نمانده ‌است. سکولاریزم را به عنوان یک نظام سیاسی مدرن تجربه کرده و به عنوان یک الگوی سیاسی در  یک کشور اسلامی به جهان معرفی کرده‌ است. از تکرار تجربه تلخ بنیادگرایی در کشورهایی مثل ایران، پاکستان، افغانستان، عراق .... جلوگیری کرده است. با تمام نقدهای وارده توانسته‌ با اقلیت‌های نژادی و اعتقادی کنار بیاید و از تجزیه قومی و اعتقادی ترکیه جلوگیری کند. با کشورهای اروپایی رابطه نزدیک دارد و از این رابطه برای منافع ملی ترکیه سود برده‌ است.

برگزاری موفقانه انتخابات خبر از موفقیت سیاسی و فرهنگی ترکیه می‌دهد. آنان در مدت کوتاهی به سوی انتخابات رفتند و بعد از اعلام نتیجه، نامزد شکست‌خورده به برنده انتخابات تبریک گفت. با این‌که از نظر گرایش فکری و مذهبی آنان با هم تفاوت‌های زیاد دارند؛ اما در یک ساختار سیاسی سکولار مذهب‌گراها و غیر مذهب‌گراها می‌توانند با هم رقابت کنند و با هم برای تامین منافع کشورشان هم‌کار باشند.

اما سوگ‌مندانه در افغانستان ما سنت و تجدد را باختیم. از درون سنتی- دینی آنان اردوغان مذهب‌گرا سر بلند کرد و از دورن سنتی- دینی‌ ما ملاعمر انتحاری. از دورن فرهنگ جهادی ما حریصان قدرت سر بلند کردند و از درون تحصیل‌کرده‌های متجدد غربی ما تبارگرایان زبان‌گرا. نه مذهب‌گراها را احساس و ایمانی دینی می‌تواند به هم نزدیک کند و نه تجددگرایان ما را ارزش‌های مدنی و حقوق بشری می‌تواند در کنار هم قرار بدهد. نمونه‌اش همین انتخابات ریاست‌جمهوری است که تمام مجاهدین و تحصیل‌کرده‌های غربی ما بدون در نظرداشت منافع مردم در مقابل هم‌دیگر صف بسته‌اند. معلوم نیست آینده انتخابات به کجا خواهد رسید و چقدر مصیبت به مردم غریب تحمیل خواهد شد.

مردم در یک سرگردانی به سر می‌برند؛ اما اعضای ستادهای انتخاباتی دل به چوکی‌های اداری و سیاسی بسته‌اند. ضعف سیاسی و مدریتی و ابتذال فرهنگی باعث شده که منتظر باشیم فرشته نجات از خارج آمده و درد ما را درمان کند و مشکل‌های سیاسی ما را برطرف سازد.

اگرچند جدیدا مذهب‌گرایان ترکیه گاهی با احساس مذهبی به میدان آمده‌اند، اما این گرایش برای کشور ترکیه  خطرساز است، عضویت آنان را در اتحادیه اروپا با چون و چرا مواجه می‌کند و میدان را برای رقبای منطقه‌یی‌شان فراهم می‌کند تا در مناسبات بین‌المللی از آن علیه آنان استفاده کنند.