شب نکاح حکایت گر بازی ی زمان
بازگوینده ی یک ترانه است
شب نکاح چه یک خاطره است
***
مادران چادر سفید
پدران کلاه به سر
همه آرام و خموش و موقر
همه از نسل دگر
دختران بشاش و مست
بچه ها ساغر بدست
تازه گل ها زمین
همه از نسل نوین
زیر یک سقف به سالون بزرگ
گرد هم جمع شوند
**
مادران و پدران
شاهد مستی ی پرورده ی خویش
جانب حلقه ی رقص
زیر چشمی نگرند
بچه ها شاد و بشاش
گاه نتوان به حضور پدران رقص کنند
گاه رقصند ، نتوان قطع کنند
گاه با جام شراب
پرده شرم حضور را بدرند ،
مست شوند
**
صبح آن نادم از آن
مادران آزرده دل
پدران قهر و غضب
***
به زمان « آستا برو » نتوان گفت
ماه و سال از پی ی هم
چه بزودی گذرند
باز ، آن نسل نوینی که دگر پیر شده
زیر یک سقف به سالون بزرگ
به شب جشن نکاح دو جوان جمع شوند
بپذیرند که ( نو ) آمده است
و در آن محفل شاد
پایه ی نسل دگر ریخته شود
***
شب نکاح حکایتگر بازی زمان
بازگوینده ی یک ترانه است
ره یک قافله است