می‌خواهم دوباره به حافظه بسپارمت
ای شعر پر جاذبه ی من
بدون آنکه واژه ی از تو کم کنم
زخم های ظریف و ترسهای زیبایم
با تو بیان می‌شود
قلم و کاغذ من
همیش گوش به آواز پای تست
بی تو چیزهای زیادی کم دارند
تو خالی از حشو می آیی
و شاعرت را کار گردانی می‌کنی
شاید جا گزین تقدیر می‌شوی
که اینگونه جوانی و مرگ قسمت می‌کنی