خانم زلیخا شیرزاد یکی از هنرمندان با استعداد وبا احساسی است که دراه خدمت برای زنان افغانستان گام های استواری برداشته و ازآن جمله یکی هم بنیاد گذاری دستگاه بزرگ خیاطی درکابل است که شماری زنان را درآن به کار گمارده و دست آورد های دیگرگونه آفرین شان اکنون درسطح بین المللی مطرح می باشد.

خانم زلیخا که تحصیلات ابتدایی وعالی اش را درسویس وامریکا به پایان رسانده، پیش ازآنکه به فشن دیزاین رو بیاورد و Fashion Line خود را معرفی کند، درانستیتوت Pratt پروفیسر رشته ی مهندسی بود.

درهمان زمان بنا برعلاقمندی خاصی که به هنر خط داشت مدتی هم پیش من خطاطی می آموخت، نه به خاطراینکه خطاط حرفه یی شود بلکه بخاطرآشنایی بیشتراز هنرخط وکیف وکان آن ازدیدِ زیباشناسی.

درسال ۲۰۰۷ خانم زلیخا برآن شد تا ازهنرخط درطرح های تازه اش استفاده کند، پدرش هارون شیرزاد که خود یکی ازهنرمندان خوب ماست ودرسویس زندگی می کند، دو بیت از شعرحضرت بیدل را به همین پیوند فرستاد، که اتفاقاً برای من نیز جالب افتاد ومن آنرا با خط شکسته ی برجسته نوشتم. بیت اول آن دوبیت چنین بود:
« چه بوریا و چه مخمل حجاب می بافند / به هرچه دیده گشادیم خواب می بافند »..

نشانی های تماس

http://www.zarifdesign.com/

https://www.facebook.com/zarifdesign