زنده‌گی را بعد از این بی‌یار عادت می‌کنی
بعد از این با سقف، با دیوار عادت می‌کنی

دستِ تنهایی به دستت "بیگ غم" در شانه‌ات
می‌روی با کوچه و بازار عادت می‌کنی

عینکت را دود می‌گیرد، نگاهت را غبار
با غبار و تیره‌گی این‌بار عادت می‌کنی

می‌روي رفتار مردم خسته می‌سازد ترا
رفته رفته با همین رفتار، عادت می‌کنی

چار سو "الله اکبر" هشت سو "شرّ و فساد"
گاه با این، گاه با آن‌کار عادت می‌کنی

می‌روی در امتداد سایه‌های کوچه‌ها
خار می‌گردي و با دیوار عادت می‌کنی
□
انتحاري... چند کشته، چند زخمی، اختطاف...
روزگاری با چنین اخبار عادت می‌کنی