مختار دریا

ای که در گنج ادب دُر سفته یی
حرف دیوان ادب را نقطه یی
در غلاف نقطه‌ پیچیدی کلام
تا که یابد پیش اهل دل مقام
بلخ را مجد و وقار ونام تو
مرجع حرمت به خاص وعام تو.
بلخ می‌بالد به تو ای باهنر
شرق و غرب ازعلم تو شد. با خبر
مغز را اندر عظام حرف حق
یافتی، در سجده ی محراب حق
زاستخوان مغز،ش چسان برداشتی؟
استخوان بر دیگران بگذاشتی!
رمز استدراک اسرار نهان
یافتی ،کردی نهانهارا را عیان
بارک الله با چنین درک عمیق
تیز و چالاک و درخشان چون عقیق
عشق شد آرایش اندام تو
مونس اندر خلو تِ الهام تو
بر،زبانت غیر ورد حق نبود
سجده ات جز درسجود حق نبود
کسوت اندیشه ات را پود و تار
بود وبافیده ست ماکو* با. وقار
کار گاه و دست زیبا آفرین
نقش هستی زد به جسمت برزمین
بُعد ِ دیدت. بی کران پر رمز.و راز
هدیه ی از جانب آن بی نیاز
بحر علمت ژرف‌تر از هر خیال
کس نداند عمق او جز لایزال
افتخار آدم و حواستی
همچو کوه طور پابرجاستی
دور از هر بدکنشتی. و شغب
بای بسم الله دیو ان ادب
کوله بارت بود علم و راستی
درمسیرت بی کمی و کاستی
نام نیکت با جلال آراستند
از کژی و کاستی‌ پیراستند*
گشت دین آ رایش نام جلال
شد محمد زیور ش یاَبنِ الحلال*
چون نگین بر تاج فرهنگ وادب
دانشت ،برنخل دانایی رطب*
در فشانی می کند اندیشه ات
بلخ بامی زادگاه ریشه ات
معبد فکرت، مقام بی مثال
در مقام تو رسیدن شد محال
فی و مافیه تو زان اوج سخن
عارفان را پاره گرداند یخن
درسماعت اوج استعلای روح
بی خودی در وجد تو طوفان نوح
راست گو یم پیر و مولاناستی
مرشد و مرد گهر والاستی
جمله هایت همچو نخلی پر زبر
گشته در تا یخ چون نقش حجر:
شد فنا میقات عشاقان حق
ساجدان پاینده با پیمان حق
روح در فرجام، وصلش می رسد
التحاقش بین، به اصلش می رسد
اِننا آدم خلقنا من تراب
تا نباشد دشت و صحرا را سراب
چون مطیع و سر به فرمان می شود
عشق را منهاج برهان می شود
کاروانسالار صحرای وجود
کنده بند هر تعلق در سجود
در مقام خود شناسی سخت کوش
پرورد با این تفکر عقل و هوش
رهرو صحرای امکان می شود
عالم اسرار قرآن می شود
از زبان الکن در یا شنو
نظم مو لانا یی و از خود برو

مختار دریا.
9 اپریل 2025 بحیره ی اونتاریو کانادا

*ماکو.......قطعه ی از نو ع چوب خاص
که در کارگاه بافندگی از آن کار می گیرند
*رطب. در عربی به میوه ی درخت خر ما هم یاد می شود