خواب خوشِ
غزلی شیوا دیده ام
خرامیدن زیبای الفبا را
در میدان متن هم
از آن هم خوش تر که ؛
غزل برای غزالی بود
بی جوره و بی همال
دست افشانی
و پایکوبیِ درویشانه ی
واژگان با شور و شیدایی
در میدانِ متن
عشق می تافت
و شعر می بافت
چه ماه می شود
و چه زیبا اگر که
گاه گاهی
با چنین خواب هایی
خوش بحالم شود !
بیداری ها که همه
سرشار از دشمنکامی
و بیزاری اند !
